· 

Η αυθεντική αγάπη για τον Θεό είναι αυθόρμητη

Όλοι οι άνθρωποι υποβάλλονται σε εξευγενισμό χάρη στα λόγια του Θεού. Εάν δεν ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός, o άνθρωπος δεν θα ήταν με κανέναν τρόπο ευλογημένος να υποφέρει με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί, επίσης, να ειπωθεί ότι εκείνοι που είναι σε θέση να δεχτούν τις δοκιμασίες των λόγων του Θεού είναι ευλογημένοι άνθρωποι. Με βάση το αρχικό επίπεδο των ανθρώπων, τη συμπεριφορά τους και τη στάση τους απέναντι στον Θεό, δεν αξίζουν να λάβουν αυτού του είδους τον εξευγενισμό. Επειδή έχουν ανυψωθεί από τον Θεό, έχουν απολαύσει αυτή την ευλογία. Οι άνθρωποι συνήθιζαν να λένε ότι δεν ήταν άξιοι να δουν το πρόσωπο του Θεού ούτε να ακούσουν τα λόγια Του. Σήμερα, εξ ολοκλήρου λόγω της ανύψωσης από τον Θεό και του ελέους Του, οι άνθρωποι έχουν εξευγενιστεί διαμέσου των λόγων Του. Αυτή είναι η ευλογία του κάθε ατόμου που ζει κατά τις έσχατες ημέρες· το έχετε βιώσει αυτό προσωπικά; Είναι καθορισμένο από τον Θεό σε ποιες πτυχές οι άνθρωποι θα πρέπει να υποφέρουν και να έχουν εμπόδια, και δεν βασίζεται στις απαιτήσεις των ίδιων των ανθρώπων. Αυτό είναι απολύτως αληθές. Κάθε πιστός θα πρέπει να έχει την ικανότητα να υφίσταται τις δοκιμασίες των λόγων του Θεού και να υποφέρει διαμέσου των λόγων Του. Είναι αυτό κάτι που μπορείτε να δείτε καθαρά; Συνεπώς, τα βάσανα που έχεις υποστεί έχουν λειτουργήσει ως αντάλλαγμα για τις σημερινές ευλογίες· αν δεν υποφέρεις για τον Θεό, δεν μπορείς να κερδίσεις τον έπαινό Του. Ίσως να έχεις παραπονεθεί στο παρελθόν, αλλά, όσο κι αν παραπονέθηκες, ο Θεός δεν το θυμάται. Το σήμερα έχει έρθει και δεν υπάρχει λόγος να διερευνούμε τα ζητήματα του χθες.

 

Μερικοί άνθρωποι λένε ότι προσπαθούν να αγαπήσουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν, κι όταν ακούν ότι ο Θεός πρόκειται να αναχωρήσει, τότε Τον αγαπάνε. Μερικοί άνθρωποι γενικά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, κι όταν ακούνε ότι ο Θεός πρόκειται να αναχωρήσει με θυμό, έρχονται μπροστά Του και προσεύχονται: «Ω Θεέ! Σε παρακαλώ, μη φεύγεις. Δώσε μου μια ευκαιρία! Θεέ! Δεν Σε ικανοποίησα στο παρελθόν· Σου χρωστάω πολλά και Σου έχω αντισταθεί. Σήμερα είμαι πρόθυμος να προσφέρω πλήρως το σώμα και την καρδιά μου, έτσι ώστε τελικά να Σε ικανοποιήσω και να Σε αγαπήσω. Δεν θα έχω ξανά αυτή την ευκαιρία». Έχεις κάνει τέτοιου είδους προσευχή; Όταν κάποιος προσεύχεται με αυτόν τον τρόπο είναι επειδή η συνείδησή του έχει ξεσηκωθεί από τα λόγια του Θεού. Οι άνθρωποι είναι όλοι απαθείς κι αργόστροφοι. Υποβάλλονται σε παίδευση και εξευγενισμό, αλλά δεν γνωρίζουν τι επιτυγχάνει ο Θεός. Εάν ο Θεός δεν εργαζόταν με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα εξακολουθούσαν να είναι σε κατάσταση πνευματικής σύγχυσης· κανείς δεν θα μπορούσε να εμπνεύσει τα πνευματικά συναισθήματα στις καρδιές των ανθρώπων. Μόνο τα λόγια του Θεού που κρίνουν και εκθέτουν τους ανθρώπους μπορούν να αποδώσουν αυτούς τους καρπούς. Έτσι, όλα τα πράγματα επιτυγχάνονται και εκπληρώνονται εξαιτίας των λόγων του Θεού, και μόνο εξαιτίας των λόγων Του έχει αφυπνιστεί η αγάπη της ανθρωπότητας για τον Θεό. Αν οι άνθρωποι αγαπούσαν τον Θεό μόνο με βάση τη δική τους συνείδηση, δεν θα έβλεπαν κανένα αποτέλεσμα. Δεν βάσιζαν οι άνθρωποι την αγάπη τους για τον Θεό στη συνείδησή τους στο παρελθόν; Υπήρχε άραγε έστω κι ένας άνθρωπος που πήρε την πρωτοβουλία να αγαπά τον Θεό; Μόνο με την ενθάρρυνση των λόγων του Θεού αγαπούσαν τον Θεό. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Έχω ακολουθήσει τον Θεό για τόσα χρόνια κι έχω απολαύσει τόση από τη χάρη Του, τόσες πολλές ευλογίες. Έχω υποβληθεί σε εξευγενισμό και κρίση από τα λόγια Του. Έτσι, έχω καταφέρει να καταλάβω πολλά κι έχω δει την αγάπη του Θεού. Πρέπει να Τον ευχαριστήσω, πρέπει να Του ανταποδώσω τη χάρη Του. Θα ικανοποιήσω τον Θεό έως θανάτου και θα στηρίξω την αγάπη μου γι’ Αυτόν στη συνείδησή μου». Αν οι άνθρωποι στηρίζονται μόνο στα αισθήματα της συνείδησής τους, δεν μπορούν να αισθανθούν το κάλλος του Θεού· αν βασίζονται μόνο στη συνείδησή τους, η αγάπη τους για τον Θεό θα είναι καχεκτική. Αν μιλάς μόνο για την ανταπόδοση της χάριτος και της αγάπης του Θεού, δεν θα έχεις κανένα κίνητρο στην αγάπη σου προς Αυτόν· το να τον αγαπάς βασισμένος στα αισθήματα της συνείδησής σου είναι μια παθητική προσέγγιση. Γιατί λέω ότι είναι μια παθητική προσέγγιση; Αυτό είναι ένα πρακτικό ζήτημα. Τι είδους αγάπη είναι αυτή; Δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τον Θεό και ενεργεί μηχανικά γι’ Αυτόν; Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει καμία ανταμοιβή για την αγάπη προς τον Θεό και κάποιος θα παιδευθεί ακριβώς το ίδιο επειδή δεν Τον αγαπάει, οπότε, συνολικά, αρκεί απλώς να μην αμαρτάνει κανείς. Έτσι, το να αγαπάς τον Θεό και να ανταποδίδεις την αγάπη Του με βάση τα αισθήματα της συνείδησης είναι μια παθητική προσέγγιση, και δεν είναι αγάπη για τον Θεό που πηγάζει αυθόρμητα από την καρδιά. Η αγάπη για τον Θεό θα πρέπει να είναι ένα γνήσιο συναίσθημα που να πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς ενός ανθρώπου. Μερικοί λένε: «Εγώ ο ίδιος είμαι πρόθυμος να επιδιώξω τον Θεό και να Τον ακολουθήσω. Τώρα ο Θεός θέλει να με εγκαταλείψει, αλλά θέλω ακόμα να Τον ακολουθώ. Είτε με θέλει είτε όχι, εγώ θα εξακολουθώ να Τον αγαπώ, και στο τέλος πρέπει να Τον κερδίσω. Προσφέρω την καρδιά μου στον Θεό και, ανεξάρτητα από το τι κάνει, θα Τον ακολουθώ για όλη μου τη ζωή. Ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να αγαπώ τον Θεό και πρέπει να Τον κερδίσω. Δεν θα αναπαυτώ μέχρι να τον έχω κερδίσει». Έχεις αυτό το είδος θέλησης;

 

Το μονοπάτι της πίστης στον Θεό είναι το μονοπάτι του να Τον αγαπάς. Εάν πιστεύεις σ’ Αυτόν, πρέπει να Tον αγαπάς. Ωστόσο, η αγάπη προς Αυτόν δεν αναφέρεται μόνο στην ανταπόδοση της αγάπης Του ή στο να Τον αγαπάς με βάση τα αισθήματα της συνείδησης· είναι μια αγνή αγάπη για τον Θεό. Υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι στηρίζονται μόνο στη συνείδησή τους και δεν είναι σε θέση να αισθανθούν την αγάπη του Θεού. Γιατί άραγε έλεγα πάντα: «Μακάρι το Πνεύμα του Θεού να συγκινήσει τα πνεύματά μας»; Γιατί δεν είπα να συγκινηθεί η συνείδηση των ανθρώπων ώστε να αγαπήσουν τον Θεό; Επειδή η συνείδηση των ανθρώπων δεν μπορεί να αισθανθεί το κάλλος του Θεού. Αν δεν έχεις πειστεί από αυτά τα λόγια, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη συνείδησή σου για να αισθανθείς την αγάπη Του και θα έχεις κάποιο κίνητρο αυτή τη στιγμή, αλλά στη συνέχεια θα εξαφανιστεί. Εάν χρησιμοποιείς μόνο τη συνείδησή σου για να αισθανθείς το κάλλος του Θεού, έχεις το κίνητρο όταν προσεύχεσαι, αλλά μετά απλώς φεύγει, εξαφανίζεται. Περί τίνος πρόκειται άραγε; Εάν χρησιμοποιείς μόνο τη συνείδησή σου, δεν θα είσαι σε θέση να ζωντανέψεις την αγάπη σου για τον Θεό· όταν αισθάνεσαι πραγματικά την ομορφιά Του στην καρδιά σου, το πνεύμα σου θα συγκινηθεί από Αυτόν και μόνο εκείνη τη στιγμή η συνείδησή σου θα μπορέσει να παίξει τον αρχικό της ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι, όταν οι άνθρωποι συγκινηθούν πνευματικά από τον Θεό κι όταν οι καρδιές τους αποκτήσουν γνώση και ενθάρρυνση, δηλαδή, αφότου αποκτήσουν εμπειρία, μόνο τότε θα είναι σε θέση να αγαπούν αποτελεσματικά τον Θεό με τη συνείδησή τους. Να αγαπάς τον Θεό με τη συνείδησή σου δεν είναι λάθος· αυτό είναι το πιο χαμηλό επίπεδο αγάπης προς τον Θεό. Ο τρόπος που αγαπάνε οι άνθρωποι, απλώς εκτιμώντας τη χάρη του Θεού, δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να προωθήσει την ενεργό είσοδό τους. Όταν οι άνθρωποι αποκτήσουν μέρος του έργου του Αγίου Πνεύματος, που σημαίνει, όταν βλέπουν και νιώθουν την αγάπη του Θεού στην πρακτική τους εμπειρία, όταν έχουν κάποια γνώση του Θεού και αληθινά βλέπουν πόσο ο Θεός αξίζει την αγάπη των ανθρώπων και πόσο όμορφος είναι, τότε μόνο οι άνθρωποι είναι σε θέση να αγαπούν αυθεντικά τον Θεό.

 

Όταν οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον Θεό με τις καρδιές τους, όταν οι καρδιές τους είναι σε θέση να στραφούν πλήρως σ’ Αυτόν, αυτό είναι το πρώτο βήμα της ανθρώπινης αγάπης για τον Θεό. Αν θέλεις να αγαπήσεις τον Θεό, πρέπει πρώτα να είσαι σε θέση να στρέψεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν. Τι σημαίνει να στρέψεις την καρδιά σου στον Θεό; Όταν οτιδήποτε επιδιώκεις στην καρδιά σου συμβαίνει για χάρη της αγάπης προς τον Θεό και της απόκτησης του Θεού, κι αυτό δείχνει ότι έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου στον Θεό. Εκτός από τον Θεό και τα λόγια Του, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άλλο στην καρδιά σου (οικογένεια, πλούτος, σύζυγος, παιδιά ή άλλα πράγματα). Ακόμα κι αν υπάρχουν, δεν μπορούν να καταλάβουν χώρο στην καρδιά σου και δεν σκέφτεσαι τις μελλοντικές σου προοπτικές, παρά μόνο επιδιώκεις την αγάπη για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή θα έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου προς τον Θεό. Ας υποθέσουμε ότι συνεχίζεις να κάνεις μόνος σου σχέδια στην καρδιά σου και πάντα επιδιώκεις το προσωπικό σου όφελος, σκεπτόμενος πάντα: «Πότε μπορώ να κάνω ένα μικρό αίτημα στον Θεό; Πότε θα γίνει η οικογένειά μου πλούσια; Πώς μπορώ να αποκτήσω ωραία ρούχα; …» Εάν ζεις σε αυτή την κατάσταση, σημαίνει ότι η καρδιά σου δεν έχει στραφεί πλήρως στον Θεό. Εάν έχεις μόνο τα λόγια του Θεού στην καρδιά σου και είσαι σε θέση να προσεύχεσαι στον Θεό και να έρχεσαι κοντά Του κάθε φορά, σαν να ήταν πολύ κοντά σε εσένα, σαν να ήταν ο Θεός μέσα σου και ήσουν μέσα Του, αν είσαι μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, σημαίνει ότι η καρδιά σου έχει βρεθεί υπό την παρουσία του Θεού. Αν προσεύχεσαι στον Θεό και τρως και πίνεις από τα λόγια Του κάθε μέρα, σκέφτεσαι πάντα το έργο της εκκλησίας, αν δείχνεις ότι νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού, χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να Τον αγαπάς αυθεντικά και να ικανοποιείς το θέλημά Του, τότε η καρδιά σου θα ανήκει στον Θεό. Εάν η καρδιά σου καταλαμβάνεται από πολλά άλλα πράγματα, τότε εξακολουθεί να καταλαμβάνεται από τον Σατανά και δεν έχει πραγματικά στραφεί στον Θεό. Όταν η καρδιά κάποιου έχει πραγματικά στραφεί προς τον Θεό, τότε νιώθει αυθεντική, αυθόρμητη αγάπη γι’ Αυτόν και είναι σε θέση να νοιαστεί για το έργο του Θεού. Αν και οι άνθρωποι θα είναι ακόμα σε ανόητες και παράλογες καταστάσεις, θα είναι σε θέση να λάβουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, το έργο Του και μια αλλαγή στη διάθεσή τους. Η καρδιά τους θα είναι απολύτως σωστή. Μερικοί άνθρωποι κυματίζουν τη σημαία της εκκλησίας, ανεξάρτητα από το τι κάνουν. H αλήθεια είναι ότι αυτό είναι προς όφελός τους. Αυτό το είδος ανθρώπου δεν έχει το σωστό είδος κινήτρου. Είναι διεφθαρμένος και δόλιος και τα περισσότερα από τα πράγματα που κάνει είναι για να πετύχει το δικό του προσωπικό όφελος. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν επιδιώκει να αγαπήσει τον Θεό· η καρδιά του εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και δεν μπορεί να στραφεί προς τον Θεό. Ο Θεός δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να κερδίσει αυτό το είδος ανθρώπου.

 

Το πρώτο βήμα προς την αληθινή αγάπη προς τον Θεό και την απόκτησή σου από Αυτόν είναι να στρέψεις πλήρως την καρδιά σου προς τον Θεό. Στο παραμικρό πράγμα που κάνεις ψάξε στον εαυτό σου και αναρωτήσου: «Το κάνω αυτό βασισμένος σε μια καρδιά αγάπης για τον Θεό; Υπάρχει προσωπική πρόθεση σε αυτό; Ποιος είναι ο πραγματικός μου στόχος κάνοντας αυτό;» Αν θέλεις να παραδώσεις την καρδιά σου στον Θεό, πρέπει πρώτα να καθυποτάξεις την δική σου καρδιά, να εγκαταλείψεις όλες τις δικές σου προθέσεις και να φτάσεις στο σημείο να υπάρχεις εξολοκλήρου για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι της πράξης για να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό. Σε τι αναφέρεται η καθυποταγή της καρδιάς του ατόμου; Σημαίνει να αφήνεις τις εξωφρενικές επιθυμίες της σάρκας, να μην εποφθαλμιάς τις ευλογίες της κοινωνικής θέσης ή να επιζητάς την άνεση, να κάνεις τα πάντα για να ικανοποιήσεις τον Θεό κι η καρδιά κάποιου να μπορεί να υπάρχει πλήρως για Αυτόν, κι όχι για τον ίδιο. Αυτό είναι.

 

Η αυθεντική αγάπη για τον Θεό προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς· είναι μια αγάπη που υπάρχει μόνο βάσει της γνώσης της ανθρωπότητας για τον Θεό. Όταν η καρδιά κάποιου στρέφεται τελείως προς τον Θεό, τότε έχει αγάπη για τον Θεό, αλλά αυτή η αγάπη δεν είναι αναγκαστικά αγνή και δεν είναι απαραιτήτως πλήρης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει μια ορισμένη απόσταση μεταξύ της καρδιάς ενός ατόμου που στρέφεται πλήρως προς τον Θεό και μιας αυθεντικής κατανόησης για τον Θεό από αυτό το άτομο και μιας γνήσιας λατρείας γι’ Αυτόν. Ο τρόπος για να επιτύχει κάποιος την αληθινή αγάπη προς τον Θεό και να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού είναι να στρέψει την καρδιά του προς τον Θεό. Αφού χαρίσει την αληθινή καρδιά του στον Θεό, θα αρχίσει να εισέρχεται στην εμπειρία της ζωής και με αυτόν τον τρόπο η διάθεσή του θα αρχίσει να αλλάζει, η αγάπη του για τον Θεό θα μεγαλώσει βαθμιαία κι η γνώση του για τον Θεό θα αυξηθεί σταδιακά. Έτσι, η στροφή της καρδιάς κάποιου προς τον Θεό είναι η προϋπόθεση για να βρεθεί κανείς στον σωστό δρόμο της εμπειρίας της ζωής. Όταν οι άνθρωποι βάλουν την καρδιά τους μπροστά στον Θεό, έχουν μόνο μια καρδιά που λαχταρά γι’ Αυτόν, αλλά όχι αγάπη γι’ Αυτόν, επειδή δεν έχουν κατανόηση περί Αυτού. Παρόλο που σε αυτήν την περίπτωση έχουν κάποια αγάπη γι’ Αυτόν, αυτή δεν είναι αυθόρμητη και δεν είναι αυθεντική. Αυτό συμβαίνει γιατί οτιδήποτε προέρχεται από τη σάρκα του ανθρώπου είναι μια συναισθηματική επίδραση και δεν προέρχεται από γνήσια κατανόηση. Είναι απλώς μια στιγμιαία παρόρμηση και δεν μπορεί να είναι διαχρονική λατρεία. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κατανόηση του Θεού, μπορούν μόνο να Τον αγαπούν βασισμένοι στις προτιμήσεις τους και στις μεμονωμένες αντιλήψεις τους. Αυτός ο τύπος αγάπης δεν μπορεί να ονομαστεί αυθόρμητη αγάπη, ούτε μπορεί να ονομαστεί αυθεντική αγάπη. Όταν η καρδιά κάποιου στρέφεται πραγματικά προς τον Θεό, είναι σε θέση να σκεφτεί τα συμφέροντα του Θεού στα πάντα, αλλά αν δεν έχει καμία κατανόηση του Θεού, δεν είναι σε θέση να έχει πραγματικά αυθόρμητη αγάπη. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκπληρώσει κάποιες λειτουργίες για την εκκλησία και να εκτελέσει ένα μέρος από το καθήκον του, αλλά το κάνει χωρίς βάση. Αυτό το είδος ατόμου έχει μια διάθεση που είναι δύσκολο να αλλάξει· είναι όλοι άνθρωποι που είτε δεν επιδιώκουν την αλήθεια, είτε δεν την καταλαβαίνουν. Ακόμα κι αν κάποιος στρέψει την καρδιά του πλήρως προς τον Θεό, δεν σημαίνει ότι η αγάπη που έχει στην καρδιά του για τον Θεό είναι απολύτως αγνή, επειδή εκείνοι που έχουν τον Θεό στην καρδιά τους δεν έχουν απαραιτήτως αγάπη για τον Θεό στην καρδιά τους. Αυτό συνιστά τη διάκριση ανάμεσα σε κάποιον που επιδιώκει και σε κάποιον που δεν επιδιώκει να κατανοήσει τον Θεό. Μόλις κάποιος Τον έχει κατανοήσει, δείχνει ότι η καρδιά του έχει στραφεί πλήρως προς τον Θεό, δείχνει ότι η αυθεντική αγάπη του για τον Θεό στην καρδιά του είναι αυθόρμητη. Μόνο αυτό το είδος του ανθρώπου έχει τον Θεό στην καρδιά του. Η στροφή της καρδιάς ενός ατόμου προς τον Θεό είναι προϋπόθεση για να μπει στον σωστό δρόμο, για να κατανοήσει τον Θεό και για να επιτύχει την αγάπη προς τον Θεό. Δεν αποτελεί δείκτη της ολοκλήρωσης του καθήκοντός του να αγαπάει τον Θεό, ούτε είναι δείκτης αυθεντικής αγάπης γι’ Αυτόν. Ο μόνος τρόπος για να επιτύχει κάποιος την αυθεντική αγάπη προς τον Θεό είναι να στρέψει την καρδιά του προς Αυτόν, το οποίο είναι επίσης το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ένα από τα δημιουργήματά Του. Όσοι αγαπούν τον Θεό είναι όλοι άνθρωποι που αναζητούν τη ζωή, δηλαδή άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια κι άνθρωποι που θέλουν πραγματικά τον Θεό· όλοι έχουν τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και έχουν συγκινηθεί από Αυτόν. Είναι όλοι ικανοί να καθοδηγηθούν από τον Θεό.

 

Όταν κάποιος είναι σε θέση να αισθάνεται ότι χρωστάει στον Θεό, είναι επειδή έχει συγκινηθεί από το Πνεύμα· αν το αισθανθεί αυτό, τότε θα τείνει να έχει μια καρδιά που λαχταράει και θα είναι σε θέση να επιδιώξει την είσοδο στη ζωή. Αλλά αν σταματήσεις σε ένα συγκεκριμένο βήμα, δεν θα μπορείς να πας βαθύτερα. Εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος να πιαστείς στα δίχτυα του Σατανά και μόλις φτάσεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο, θα βρεθείς αιχμάλωτος του Σατανά. Η φώτιση του Θεού δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους και, στη συνέχεια, να νιώσουν το χρέος τους στον Θεό, καθώς και την προθυμία να συνεργαστούν μαζί Του και να αποβάλλουν τα πράγματα που δεν Τον ευχαριστούν. Αυτή είναι η αρχή του έργου του Θεού. Είστε όλοι εσείς πρόθυμοι να επιδιώκετε την πρόοδο στη ζωή σας και να αγαπάτε τον Θεό, οπότε έχεις αποτινάξει από πάνω σου τους επιφανειακούς σου τρόπους; Εάν απλώς απαλλαγείς από αυτούς τους τρόπους και δεν προκαλείς διαταραχές ή επιδεικνύεσαι, είναι άραγε αυτή η πρόοδος που επιδιώκεις πραγματικά στη ζωή σου; Αν δεν έχεις καθόλου τέτοιου είδους επιφανειακές συμπεριφορές, αλλά δεν εισέρχεσαι στα λόγια του Θεού, αυτό σημαίνει ότι είσαι άνθρωπος που δεν έχει καμία ενεργητική πρόοδο. Ποια είναι η πηγή της υιοθέτησης επιφανειακών συμπεριφορών; Είναι οι ενέργειές σου για χάρη της προόδου στη ζωή σου; Επιδιώκεις να έχεις τα προσόντα για να συγκαταλεγείς στον λαό του Θεού; Οτιδήποτε κι αν είναι αυτό στο οποίο επικεντρώνεσαι, είναι αυτό που βιώνεις· αν επικεντρωθείς σε επιφανειακούς τρόπους τότε η καρδιά σου εστιάζει εξωτερικά και δεν θα έχεις κανέναν τρόπο να επιδιώξεις την πρόοδο στη ζωή σου. Ο Θεός απαιτεί μια αλλαγή στη διάθεση, αλλά πάντα επιδιώκεις τα εξωτερικά πράγματα· αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν θα έχει κανέναν τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του! Ο καθένας έχει έναν ορισμένο τρόπο πριν ωριμάσει στη ζωή του, που σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθεί την κρίση, την παίδευση και την τελείωση μέσω των λόγων του Θεού. Αν δεν έχεις τα λόγια του Θεού, αλλά βασίζεσαι μόνο στη δική σου αυτοπεποίθηση και θέληση, οτιδήποτε κάνεις βασίζεται απλώς στον ζήλο. Αυτό σημαίνει ότι, αν θέλεις την πρόοδο στη ζωή σου, πρέπει να τρως, να πίνεις και να κατανοείς τα λόγια του Θεού περισσότερο. Όλοι όσοι οδηγούνται στην τελείωση από τα λόγια Του μπορούν να τα βιώνουν· όσοι δεν υποβάλλονται στον εξευγενισμό των λόγων Του, οι οποίοι δεν υποβάλλονται στην κρίση των λόγων Του, δεν είναι κατάλληλοι για να τεθούν στην υπηρεσία Του. Έτσι, σε ποιον βαθμό βιώνετε τα λόγια Του; Μόνο εάν τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού και είστε σε θέση να τα συγκρίνετε με τη δική σας κατάσταση ζωής, και βρείτε ένα μονοπάτι πράξης, υπό το πρίσμα των ζητημάτων που θέτω, η πράξη σας θα είναι σωστή. Θα είναι επίσης σύμφωνη με αυτό που επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Μόνο κάποιος που ακολουθεί μια τέτοια πράξη έχει τη θέληση να αγαπάει τον Θεό.

 Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού

Write a comment

Comments: 0