5. Η πίστη στον Θεό δεν πρέπει να είναι μόνο η αναζήτηση της ειρήνης και των ευλογιών

Κεφάλαιο 7: Άλλες πτυχές των αληθειών που θα πρέπει να καταλαβαίνεις στην πίστη σου στον Θεό

 

5. Η πίστη στον Θεό δεν πρέπει να είναι μόνο η αναζήτηση της ειρήνης και των ευλογιών

 

Σχετικά λόγια του Θεού:

 

Τι είναι εκείνο που έχει λάβει ο άνθρωπος από τη στιγμή που πίστεψε αρχικά στον Θεό; Τι έχεις μάθει για τον Θεό; Πόσο πολύ έχεις αλλάξει εξαιτίας της πίστης σου στον Θεό; Όλοι σας τώρα γνωρίζετε πως η πίστη του ανθρώπου στον Θεό δεν είναι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής και την ευημερία της σάρκας, ούτε μόνο για να εμπλουτίσει τη ζωή του μέσ’ από την αγάπη για τον Θεό, κ.ο.κ. Εκ των πραγμάτων, αν αγαπάς τον Θεό χάριν της ευημερίας της σάρκας ή της στιγμιαίας απόλαυσης, τότε, ακόμη κι αν τελικά η αγάπη σου για τον Θεό φτάνει στο αποκορύφωμά της και δεν ζητάς τίποτε, η αγάπη αυτή που επιδιώκεις δεν είναι ακόμη αγνή αγάπη και δεν ευχαριστεί τον Θεό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την αγάπη στον Θεό για να εμπλουτίσουν τις ανιαρές τους ζωές και για να γεμίσουν ένα κενό στην καρδιά τους είναι εκείνοι που επιδιώκουν να ζήσουν άνετα, όχι εκείνοι που επιδιώκουν αληθινά ν’ αγαπήσουν τον Θεό. Αυτό το είδος αγάπης είναι ενάντια στη θέληση κάποιου, μια αναζήτηση συναισθηματικής απόλαυσης, κι ο Θεός δεν χρειάζεται αυτό το είδος αγάπης. Τι είδους αγάπη, λοιπόν, είναι μια αγάπη σαν τη δική σου; Για τι αγαπάς τον Θεό; Πόση αληθινή αγάπη έχεις για τον Θεό τώρα; Η αγάπη των περισσοτέρων από εσάς είναι όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί μόνο να συντηρεί την υπάρχουσα κατάσταση· δεν μπορεί να πετύχει αιώνια σταθερότητα, ούτε να ριζώσει στον άνθρωπο. Αυτό το είδος αγάπης είναι όπως ένα λουλούδι που δεν κάνει καρπούς ύστερ’ από το άνθισμά του με αποτέλεσμα να μαραίνεται. Με άλλα λόγια, όταν αγάπησες μία φορά τον Θεό με τέτοιον τρόπο και δεν υπάρχει κανένας να σε οδηγήσει στο μονοπάτι, θα πέσεις. Αν μπορείς να αγαπάς τον Θεό μόνο τις περιόδους που αγαπάς τον Θεό και δεν κάνεις ύστερα αλλαγές στη στάση της ζωής σου, τότε θα συνεχίσεις να υφίστασαι την επιρροή του σκότους χωρίς να μπορείς ν’ αποδράσεις, και θα είσαι ανήμπορος να ελευθερωθείς από την αιχμαλωσία και την παραπλάνηση του Σατανά. Κανένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό· στο τέλος, το πνεύμα τους, η ψυχή και το σώμα τους θα εξακολουθήσουν ν’ ανήκουν στον Σατανά. Είναι αναμφίβολο. Όλοι εκείνοι που δεν μπορούν να κερδηθούν πλήρως από τον Θεό θα επιστρέψουν στον αρχικό τους τόπο, δηλαδή, πίσω στον Σατανά, και θα κατρακυλήσουν στη λίμνη που καίει με φωτιά και θειάφι για να δεχθούν το επόμενο βήμα της τιμωρίας από τον Θεό. Εκείνοι που κερδίζονται από τον Θεό είναι αυτοί που επαναστατούν εναντίον του Σατανά και δραπετεύουν από τη σφαίρα επιρροής του. Τέτοιοι άνθρωποι θα καταμετρηθούν επισήμως ανάμεσα στον λαό της βασιλείας. Τέτοιος θα είναι ο λαός της βασιλείας.

 

από «Τι απόψεις πρέπει να έχουν οι πιστοί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Σήμερα, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι αφού πιστεύεις στον πρακτικό Θεό. Αφού έχεις πίστη στον Θεό, δεν θα πρέπει να αναζητάς μόνο την ευλογία Του, αλλά να αναζητάς ν’ αγαπάς τον Θεό και να γνωρίσεις τον Θεό. Μέσω της φώτισης από Αυτόν και τη δίκη σου αναζήτηση, μπορείς να φας και να πιεις τον λόγο Του, να αναπτύξεις μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και να έχεις μια πραγματική αγάπη του Θεού που πηγάζει από την καρδιά σου. Με άλλα λόγια, η αγάπη σου για τον Θεό είναι η πιο γνήσια, τέτοια που κανένας να μην μπορεί να καταστρέψει ή να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη σου για Αυτόν. Τότε είσαι στο σωστό δρόμο πίστης στον Θεό. Αποδεικνύει ότι ανήκεις στον Θεό, διότι η καρδιά σου έχει γίνει κτήμα του Θεού, συνεπώς, έπειτα δεν μπορείς να καταληφθείς από οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια της πείρας σου, του τιμήματος που πλήρωσες και το έργο του Θεού, είσαι σε θέση να αναπτύξεις μία αυτόκλητη αγάπη για τον Θεό. Τότε μόνο θα είσαι ελεύθερος από την επιρροή του Σατανά και θα ζεις στο φως του λόγου του Θεού. Μόνο όταν θα έχεις απελευθερωθεί από τα δεσμά του σκότους μπορείς να θεωρηθείς ότι έχεις κερδίσει τον Θεό. Στην πίστη σου στον Θεό, πρέπει να αναζητάς αυτό τον σκοπό. Αυτό αποτελεί καθήκον καθενός από εσάς. Κανείς δεν πρέπει να είναι εφησυχασμένος με την κατάσταση ως έχει. Δεν μπορείτε να είστε δίγνωμοι ως προς το έργο του Θεού ή να το εκλαμβάνετε με ελαφρά τη καρδία. Πρέπει να σκέφτεστε τον Θεό από όλες τις απόψεις συνέχεια και συνεχώς να πράττετε όλα όσα κάνετε για τη χάρη Του. Όταν λέτε ή κάνετε πράξεις, θα πρέπει να τοποθετείτε το καλό του οίκου του Θεού πρώτα. Μόνο αυτό συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού.

 

από «Οφείλεις να ζεις για την αλήθεια αφού πιστεύεις στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Πλέον, όλοι οι άνθρωποι έχουν δει πως αυτός που υπηρετεί τον Θεό δεν πρέπει να ξέρει μόνο να υποφέρει για χάρη Του, αλλά, πολύ περισσότερο, πρέπει να καταλάβουν πως το να πιστεύεις στον Θεό είναι για χάρη του να αναζητάς να Τον αγαπάς. Ο Θεός δεν σε χρησιμοποιεί μόνο για να σε εξευγενίσει ή να σε κάνει να υποφέρεις, αλλά και για να σε κάνει να γνωρίσεις τις ενέργειές Του, να γνωρίσεις την πραγματική σημασία της ανθρώπινης ζωής και, ιδιαίτερα, για να σε κάνει να καταλάβεις πως το να υπηρετείς τον Θεό δεν είναι εύκολη αποστολή. Το να βιώνεις το έργο του Θεού δεν έχει να κάνει με το να απολαμβάνεις χάρη, αλλά περισσότερο έχει να κάνει με το να υποφέρεις λόγω της αγάπης σου γι’ Αυτόν. Εφόσον απολαμβάνεις τη χάρη του Θεού, πρέπει επίσης να απολαμβάνεις και την παίδευσή Του —πρέπει να τα βιώνεις όλα αυτά. Μπορείς να βιώσεις τη διαφώτιση του Θεού μέσα σου, όπως και να βιώσεις την αντιμετώπιση και την κρίση σου απ’ Αυτόν. Έτσι βιώνεις όλες τις πλευρές. Ο Θεός έχει εκτελέσει σε εσένα έργο κρίσης, όπως και έργο παίδευσης. Ο λόγος του Θεού σε έχει αντιμετωπίσει, αλλά επίσης σε έχει φωτίσει και διαφωτίσει. Όταν θέλεις να τραπείς σε φυγή, το χέρι του Θεού εξακολουθεί να σε τραβάει. Ολόκληρο το έργο αυτό γίνεται για να σε κάνει να δεις πως τα πάντα στον άνθρωπο βρίσκονται στο έλεος του Θεού. Μπορεί να νομίζεις πως το να πιστεύεις στον Θεό έχει να κάνει με το να υποφέρεις ή να κάνεις πολλά πράγματα γι’ Αυτόν ή με την ηρεμία της σάρκας σου ή για να σου πάνε όλα καλά και να είναι όλα άνετα, ωστόσο κανένα απ’ αυτά δεν αποτελεί λόγο που θα ‘πρεπε να έχουν οι άνθρωποι για να πιστεύουν στον Θεό. Αν πιστεύεις αυτό, τότε η οπτική σου είναι εσφαλμένη και πολύ απλά δεν μπορείς να οδηγηθείς στην τελείωση. Οι ενέργειες του Θεού, η δίκαιη διάθεσή Του, η σοφία Του, ο λόγος Του, το μεγαλείο και το ασύλληπτο στοιχείο Του είναι όλα τους πράγματα που οφείλουν να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Χρησιμοποίησε αυτή την κατανόηση για να απαλλαγείς από τα προσωπικά σου αιτήματα και τις ατομικές ελπίδες και έννοιες στην καρδιά σου. Μόνο αποβάλλοντας τα παραπάνω μπορείς να πληροίς τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο Θεός. Μόνο μέσω αυτού μπορείς να έχεις ζωή και να ικανοποιείς τον Θεό. Το να πιστεύεις στον Θεό είναι για να Τον ικανοποιείς και για να βιώνεις τη διάθεση που Αυτός απαιτεί, έτσι ώστε οι ενέργειες και η δόξα Του να εκδηλωθούν μέσω αυτής της ομάδας ανάξιων ανθρώπων. Αυτή είναι η σωστή οπτική για να πιστεύεις στον Θεό, καθώς και ο στόχος που πρέπει να αναζητάς. Πρέπει να πιστεύεις στον Θεό απ’ τη σωστή σκοπιά και να αναζητάς να λαμβάνεις τον λόγο του Θεού. Πρέπει να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού, να είσαι ικανός να βιώνεις την αλήθεια και, ειδικά, να μπορείς να δεις τις πρακτικές Του πράξεις, να δεις τις υπέροχες πράξεις Του σε όλο το σύμπαν, καθώς και το πρακτικό έργο που Αυτός εκτελεί στη σάρκα. Μέσω των πραγματικών τους εμπειριών, οι άνθρωποι μπορούν να εκτιμήσουν με ποιον ακριβώς τρόπο εκτελεί ο Θεός έργο πάνω τους και ποιο είναι το θέλημά Του απ’ αυτούς. Όλα αυτά γίνονται για να απαλειφθεί η διεφθαρμένη σατανική τους διάθεση. Απαλλάξου από το βρόμικο και το άδικο μέσα σου, απομάκρυνε τις λαθεμένες σου προθέσεις και θα αναπτύξεις πραγματική πίστη στον Θεό. Μόνο έχοντας πραγματική πίστη μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά τον Θεό. Μόνο με βάση της πίστης σου στον Θεό μπορείς να Τον αγαπήσεις αληθινά. Μπορείς να επιτύχεις να αγαπήσεις τον Θεό χωρίς να πιστεύεις σ’ Αυτόν; Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να είσαι συγκεχυμένος σχετικά μ’ αυτό. Μερικοί άνθρωποι γεμίζουν σθένος όταν βλέπουν πως η πίστη στον Θεό θα τους αποφέρει ευλογίες, ωστόσο χάνουν πάσα ενέργεια τη στιγμή που βλέπουν πως πρέπει να υποστούν εξευγενισμούς. Είναι αυτή πίστη στον Θεό; Εν τέλει, πρέπει να επιτύχεις ολοκληρωμένη και απόλυτη υπακοή προς τον Θεό στην πίστη σου. Πιστεύεις στον Θεό αλλά έχεις ακόμη απαιτήσεις απ’ Αυτόν, έχεις πολλές θρησκευτικές έννοιες που δεν μπορείς να αφήσεις πίσω, προσωπικά συμφέροντα που δεν μπορείς αποχωριστείς, εξακολουθείς να αναζητάς ευλογίες της σάρκας και θέλεις ο Θεός να σώσει τη σάρκα σου, να σώσει την ψυχή σου — όλα αυτά είναι εκφράσεις ανθρώπων με εσφαλμένη οπτική. Παρόλο που οι άνθρωποι με θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν πίστη στον Θεό, δεν αναζητούν αλλαγή διάθεσης, δεν επιδιώκουν τη γνώση του Θεού και αναζητούν μόνο τα συμφέροντα της σάρκας τους. Πολλοί ανάμεσά σας έχετε πίστη που εμπίπτει στην κατηγορία των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτή δεν είναι πραγματική πίστη στον Θεό. Για να πιστέψουν στον Θεό οι άνθρωποι πρέπει να κατέχουν μια καρδιά που θα υποφέρει γι’ Αυτόν, καθώς και τη θέληση να παραδοθούν. Αν δεν πληρούν τις δύο αυτές προϋποθέσεις, τότε δεν μετράει σαν πίστη στον Θεό και δεν θα είναι ικανοί να επιτύχουν αλλαγή διάθεσης. Μόνο οι άνθρωποι που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια, αναζητούν τη γνώση για τον Θεό και επιδιώκουν τη ζωή είναι αυτοί που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό.

 

από «Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Τώρα καταλαβαίνετε τι είναι η πίστη στον Θεό; Είναι πίστη στον Θεό το να βλέπετε σημεία και τέρατα; Είναι η ανάληψη στον ουρανό; Η πίστη στον Θεό δεν είναι καθόλου εύκολη. Εκείνες οι θρησκευτικές πράξεις θα πρέπει να καθαρθούν· το να επιδιώκει κανείς τη θεραπεία των αρρώστων και την εκδίωξη των δαιμόνων, το να εστιάζει στα σημεία και τέρατα, το να εποφθαλμιά περισσότερη από τη χάρη, την ειρήνη και τη χαρά του Θεού, το να επιδιώκει προοπτικές και ανέσεις της σάρκας — αυτές είναι θρησκευτικές πράξεις και τέτοιες θρησκευτικές πράξεις αποτελούν ένα αόριστο είδος πίστης. Σήμερα, τι σημαίνει πραγματική πίστη στον Θεό; Σημαίνει την αποδοχή του λόγου του Θεού ως πραγματικότητα στη ζωή σου και τη γνώση του Θεού από τον λόγο Του για να επιτευχθεί η αληθινή αγάπη προς Αυτόν. Για να είμαστε σαφείς: Η πίστη στον Θεό είναι ώστε να υπακούς στον Θεό, να αγαπάς τον Θεό και να εκπληρώνεις το καθήκον που πρέπει να εκπληρώνει ένα πλάσμα του Θεού. Αυτός είναι ο σκοπός της πίστης στον Θεό. Πρέπει να επιτύχεις τη γνώση του κάλλους του Θεού, το πόσο άξιος είναι ο Θεός να εμπνέει σεβασμό, για το πώς ο Θεός επιτελεί το έργο της σωτηρίας στα πλάσματά Του και τα οδηγεί στην τελείωση — αυτό είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να κατέχεις στην πίστη σου στον Θεό. Η πίστη στον Θεό είναι κατά κύριο λόγο η αλλαγή από μια ζωή στη σάρκα σε μια ζωή αγάπης για τον Θεό, από μια ζωή μέσα στη φυσική κατάσταση σε μια ζωή μέσα στο Είναι του Θεού, έρχεται από κάτω από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και ζει υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, είναι σε θέση να επιτύχει υπακοή στον Θεό και όχι υπακοή στη σάρκα, κι επιτρέπει στον Θεό να κερδίσει ολόκληρη την καρδιά σου, επιτρέπει στον Θεό να σε οδηγήσει στην τελείωση και να ελευθερωθείς από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Η πίστη στον Θεό υφίσταται κατά κύριο λόγο έτσι ώστε η δύναμη και η δόξα του Θεού να μπορούν να εκδηλωθούν σε σένα, ώστε να μπορέσεις να κάνεις το θέλημα του Θεού και να ολοκληρώσεις το σχέδιο του Θεού και να είσαι σε θέση να γίνεις μάρτυρας του Θεού ενώπιον του Σατανά. Η πίστη στον Θεό δεν θα πρέπει να υφίσταται για να βλέπεις μόνο τα σημεία και τέρατα, ούτε θα πρέπει να υπάρχει για χάρη της προσωπικής σου σάρκας. Θα πρέπει να υπάρχει για την επιδίωξη της γνώσης του Θεού και για να είσαι σε θέση να υπακούσεις τον Θεό, και όπως ο Πέτρος, να Τον υπακούσεις ως τον θάνατο. Αυτό είναι κυρίως που πρέπει να επιτευχθεί. Τρώγοντας και πίνοντας τον λόγο του Θεού έχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις τον Θεό και να ικανοποιήσεις τον Θεό. Η βρώση και η πόση του λόγου του Θεού σου δίνει μεγαλύτερη γνώση του Θεού, και στη συνέχεια μπορείς πράγματι να υπακούς τον Θεό. Μόνο αν γνωρίσεις τον Θεό θα μπορέσεις να Τον αγαπήσεις, και η επίτευξη αυτού του στόχου είναι ο μόνος στόχος που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος πιστεύοντας στον Θεό. Εάν, με την πίστη σας στον Θεό, προσπαθείτε πάντα να βλέπετε σημεία και τέρατα, τότε η οπτική αυτή ως προς την πίστη στον Θεό είναι λάθος. Η πίστη στον Θεό είναι κυρίως η αποδοχή του λόγου του Θεού ως πραγματικότητα της ζωής. Μόνο κάνοντας πράξη τα λόγια του Θεού από το στόμα Του και εκτελώντας τα μέσα σου μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του Θεού. Έχοντας πίστη στον Θεό, ο άνθρωπος θα πρέπει να επιδιώξει να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό, να είναι σε θέση να υποταχθεί στον Θεό, και να πετύχει την πλήρη υπακοή στον Θεό. Εάν μπορείς να υπακούσεις τον Θεό χωρίς διαμαρτυρία, να λαμβάνεις υπόψη τις επιθυμίες του Θεού, να επιτύχεις το ανάστημα του Πέτρου και να έχεις το ύφος του Πέτρου όπως αυτό εκφέρεται από τον Θεό, τότε αυτό θα γίνει όταν θα έχεις πλέον πετύχει την πίστη προς τον Θεό και αυτό θα σημαίνει ότι θα σε έχει κερδίσει ο Θεός.

 

από «Όλα επιτυγχάνονται δια του λόγου του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Ελπίζεις ότι η πίστη σου στον Θεό δεν θα προκαλέσει καμία πρόκληση ή δοκιμασία ούτε την παραμικρή δυσκολία. Πάντα επιδιώκεις εκείνα τα πράγματα που είναι άχρηστα και δεν αποδίδεις αξία στη ζωή, αλλά βάζεις τις δικές σου εξωφρενικές σκέψεις πάνω από την αλήθεια. Είσαι τόσο άχρηστος! Ζεις σαν χοίρος - ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ εσένα και τους χοίρους και τα σκυλιά; Δεν είναι όλοι εκείνοι που δεν ακολουθούν την αλήθεια ενώ αγαπούν την σάρκα σαν θηρία; Δεν είναι όλοι αυτοί οι νεκροί χωρίς πνεύμα σαν όρθια πτώματα; Πόσα λόγια έχουν ειπωθεί ανάμεσά σας; Έχει γίνει μόνο λίγο έργο ανάμεσά σας; Πόσα σας έδωσα; Και γιατί δεν τα κέρδισες; Τι παράπονο έχεις; Μήπως δεν έχεις κερδίσει τίποτα επειδή είσαι πολύ ερωτευμένος με τη σάρκα; Και μήπως αυτό συμβαίνει επειδή οι σκέψεις σου είναι υπερβολικές; Δεν είναι επειδή είσαι πολύ ηλίθιος; Εάν δεν είσαι σε θέση να κερδίσεις αυτές τις ευλογίες, μπορείς να κατηγορήσεις τον Θεό που δεν σε έσωσε; Αυτό που επιδιώκεις είναι να είσαι σε θέση να κερδίσεις την ειρήνη αφού πιστέψεις στον Θεό - για να είναι τα παιδιά σου απαλλαγμένα από ασθένειες, για να έχει ο σύζυγός σου μια καλή δουλειά, για να βρει ο γιος σου μια καλή σύζυγο, για να βρει η κόρη σου έναν αξιοπρεπή σύζυγο, για να οργώνουν τα βοοειδή και τα άλογά σου καλά τη γη, για μια χρονιά καλού καιρού για τις καλλιέργειές σου. Αυτό επιδιώκεις. Η επιδίωξή σου είναι μόνο να ζεις με άνεση, για να μην συμβούν ατυχήματα στην οικογένειά σου, για να σε προσπεράσουν οι άνεμοι, για να μην αγγίξουν τα χαλίκια το πρόσωπό σου, για να μην πλημμυρίσει η σοδειά της οικογένειάς σου, για να μην επηρεαστείς από οποιαδήποτε καταστροφή, για να ζήσεις στην αγκαλιά του Θεού, να ζήσεις σε μια άνετη φωλιά. Ένας δειλός όπως εσύ, ο οποίος πάντα επιδιώκει τα σαρκικά, έχει καρδιά, έχει πνεύμα; Δεν είσαι απλώς ένα θηρίο; Σου δίνω την αληθινή οδό, χωρίς να ζητήσω τίποτα σε αντάλλαγμα, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό; Σου παρέχω την πραγματική ανθρώπινη ζωή, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι λοιπόν διαφορετικός από έναν χοίρο ή έναν σκύλο; Οι χοίροι δεν επιδιώκουν τη ζωή του ανθρώπου, δεν επιδιώκουν να εξαγνίζονται και δεν καταλαβαίνουν τι είναι η ζωή. Κάθε μέρα, μετά το φαγητό τους, απλώς κοιμούνται. Σου έδωσα την αληθινή οδό, όμως δεν την έχεις κερδίσει: Είσαι με άδεια χέρια. Είσαι πρόθυμος να συνεχίσεις με αυτή τη ζωή, τη ζωή ενός χοίρου; Τι σημασία έχει να μένουν ζωντανοί αυτοί οι άνθρωποι; Η ζωή σου είναι αξιοπεριφρόνητη και ποταπή, ζεις μέσα στη βρομιά και στην ανηθικότητα, και δεν έχεις κανέναν στόχο. Η ζωή σου δεν είναι η πλέον ποταπή; Έχεις το θράσος να κοιτάξεις τον Θεό; Εάν συνεχίζεις να έχεις τέτοιες εμπειρίες, θα αποκτήσεις τίποτα; Η αληθινή οδός σού έχει δοθεί, αλλά κατά πόσο μπορείς να την κερδίσεις τελικά εξαρτάται από την προσωπική σου επιδίωξη.

 

από «Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Πόσο ακριβώς αγαπάς τον Θεό σήμερα; Και πόσα ακριβώς ξέρεις για όλα όσα έχει κάνει μέσα σου ο Θεός; Αυτά είναι τα πράγματα που θα πρέπει να μάθεις. Όταν έρθει ο Θεός στη γη, όλα όσα έχει κάνει στον άνθρωπο και όσα έχει επιτρέψει στον άνθρωπο να δει είναι ώστε ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει και να Τον γνωρίσει πραγματικά. Το ότι ο άνθρωπος είναι ικανός να υποφέρει για τον Θεό και ότι κατάφερε να φθάσει μέχρι εδώ είναι, από μια άποψη, χάρη στην αγάπη του Θεού, και από την άλλη, είναι χάρη στη σωτηρία του Θεού· επίσης, είναι χάρη στο έργο της κρίσεως και του παιδέματος που έχει επιτελέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Εάν εσείς δεν έχετε κριθεί, παιδευτεί και δοκιμαστεί από τον Θεό, και αν ο Θεός δεν σας έχει κάνει να υποφέρετε, τότε, ειλικρινά, δεν αγαπάτε στ’ αλήθεια τον Θεό. Όσο μεγαλύτερο είναι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο και όσο περισσότερο υποφέρει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο μπορεί να δείξει πόσο σημαντικό είναι το έργο του Θεού, τόσο περισσότερο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά τον Θεό. Πώς μαθαίνεις πώς να αγαπήσεις τον Θεό; Χωρίς βασανιστήρια και ραφινάρισμα, χωρίς επίπονες δοκιμασίες – και αν, επιπλέον, όλα όσα έδινε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν χάρη, αγάπη και έλεος – θα ήσουν ικανός να επιτύχεις αληθινή αγάπη για τον Θεό; Από τη μία, κατά τις δοκιμασίες του Θεού, ο άνθρωπος μαθαίνει τις αδυναμίες του και βλέπει ότι είναι ασήμαντος, ποταπός τιποτένιος, ότι δεν έχει τίποτα, δεν είναι τίποτα. Από την άλλη, κατά τις δοκιμασίες Του, ο Θεός δημιουργεί για τον άνθρωπο διαφορετικά περιβάλλοντα, τα οποία τον καθιστούν ικανότερο να βιώσει την ομορφιά του Θεού. Παρόλο που ο πόνος είναι μεγάλος, και πολλές φορές ανυπόφορος – φθάνοντας, μάλιστα, μέχρι το σημείο της συντριπτικής θλίψης – όταν τον βιώσει, ο άνθρωπος βλέπει πόσο όμορφο είναι το έργο του Θεού σ’ αυτόν, και μόνο πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο γεννιέται στον άνθρωπο η αληθινή αγάπη για τον Θεό. Σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει ότι μονάχα με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος του Θεού, δεν είναι ικανός να γνωρίσει αληθινά τον εαυτό του, πόσο μάλλον να γνωρίσει την ουσία του ανθρώπου. Μόνο μέσα από το ραφινάρισμα και την κρίση του Θεού, μόνο κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ραφιναρίσματος μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει τις αδυναμίες του και να μάθει ότι δεν έχει τίποτα. Επομένως, η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό χτίζεται πάνω στα θεμέλια του ραφιναρίσματος και της κρίσης του Θεού. Εάν απολαμβάνεις μόνο τη χάρη του Θεού, με μια ήσυχη οικογενειακή ζωή ή με υλικές ευλογίες, τότε δεν έχεις κερδίσει τον Θεό και η πίστη σου στον Θεό έχει αποτύχει. Ο Θεός έχει ήδη φέρει εις πέρας ένα στάδιο από το έργο της χάρης στη σάρκα και έχει ήδη δώσει υλικές ευλογίες στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να οδηγηθεί στην τελείωση μόνο με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος. Στις εμπειρίες του, ο άνθρωπος συναντά μερική από την αγάπη του Θεού, βλέπει την αγάπη και το έλεος του Θεού, αλλά μετά από κάποιο διάστημα εμπειριών, βλέπει ότι η χάρη του Θεού και η αγάπη και το έλεός Του είναι ανίκανα να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, είναι ανίκανα να αποκαλύψουν τι είναι διεφθαρμένο μέσα στον άνθρωπο, ούτε είναι ικανά να τον απαλλάξουν από τη διεφθαρμένη του διάθεση ή να οδηγήσουν στην τελείωση την αγάπη και την πίστη του. Το έργο της χάρης του Θεού ήταν το έργο μιας περιόδου, και ο άνθρωπος δεν μπορεί να βασίζεται στο να απολαμβάνει τη χάρη του Θεού για να γνωρίσει τον Θεό.

 

από «Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Πολλοί από αυτούς που ακολουθούν τον Θεό ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα λάβουν ευλογίες ή το πώς θα αποφύγουν την καταστροφή. Όταν αναφέρεται το έργο και η διαχείριση του Θεού, αυτοί σωπαίνουν και χάνουν κάθε ενδιαφέρον. Πιστεύουν πως η γνώση τέτοιων βαρετών θεμάτων δεν θα φέρει ανάπτυξη στη ζωή τους, ούτε θα αποφέρει κάποιο όφελος, κι έτσι, παρόλο που έχουν ακούσει μηνύματα για τη διαχείριση του Θεού, τα αντιμετωπίζουν με αδιαφορία. Και δεν τα βλέπουν ως κάτι πολύτιμο που πρέπει να γίνεται αποδεκτό, πολύ λιγότερο δε, τα δέχονται σαν κομμάτι της ζωής τους. Τέτοιοι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό με έναν πολύ απλό στόχο: να κερδίσουν ευλογία, και είναι υπερβολικά οκνηροί για να ασχοληθούν με οτιδήποτε δεν περιλαμβάνει αυτόν τον στόχο. Γι’ αυτούς, η πίστη στον Θεό προς απόκτηση ευλογιών είναι ο πλέον θεμιτός στόχος και η ίδια η αξία της πίστης τους. Δεν επηρεάζονται από οτιδήποτε δεν μπορεί να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Αυτό συμβαίνει με τους περισσότερους που πιστεύουν στον Θεό σήμερα. Ο στόχος και τα κίνητρά τους φαίνονται θεμιτά, γιατί, ταυτόχρονα με την πίστη τους στον Θεό, δαπανούν, επίσης, για τον Θεό, αφιερώνονται στον Θεό και εκτελούν το καθήκον τους. Εγκαταλείπουν τη νιότη τους, απαρνούνται οικογένεια και καριέρα, και περνούν ακόμα και χρόνια απασχολώντας τον εαυτό τους μακριά από το σπίτι τους. Για χάρη του απώτερου σκοπού τους, αλλάζουν τα ενδιαφέροντα τους, μεταβάλλουν την άποψή τους για τη ζωή, και αλλάζουν ακόμα και την κατεύθυνση που αναζητούν, μα δεν μπορούν να αλλάξουν τον στόχο της πίστης τους στον Θεό. Τρέχουν εδώ κι εκεί για τη διαχείριση των δικών τους ιδανικών· ανεξάρτητα από το πόσο μακριά είναι ο δρόμος και ανεξάρτητα από το πόσες δυσκολίες και εμπόδια υπάρχουν καθ’ οδόν, παραμένουν αποφασισμένοι και εξακολουθούν να μη φοβούνται τον θάνατο. Ποια δύναμη τούς κάνει να συνεχίζουν να αφοσιώνονται μ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι η συνείδησή τους; Είναι ο υπέροχος κι ευγενής χαρακτήρας τους; Είναι η αποφασιστικότητά τους να παλέψουν με τις δυνάμεις του κακού μέχρι το τέλος; Είναι η πίστη τους με την οποία γίνονται μάρτυρες του Θεού, χωρίς να ζητούν ανταμοιβή; Είναι η αφοσίωσή τους, για την οποία είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα ώστε να επιτύχουν το θέλημα του Θεού; Ή μήπως είναι το πνεύμα της αφοσίωσής τους, υπό το οποίο πάντοτε παραιτούνται από προσωπικές, παράλογες απαιτήσεις; Για ανθρώπους που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ το έργο της διαχείρισης του Θεού, το να δίνουν τόσα πολλά είναι, πολύ απλά, ένα απίστευτο θαύμα! Προς το παρόν, ας μη συζητήσουμε πόσα έχουν δώσει αυτοί οι άνθρωποι. Η συμπεριφορά τους, ωστόσο, αξίζει με το παραπάνω να την αναλύσουμε. Πέρα από τα οφέλη που είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μ’ αυτούς, θα μπορούσε να υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος λόγος για τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι, που ποτέ δεν καταλαβαίνουν τον Θεό, να δίνουν τόσα πολλά σ’ Αυτόν; Σ’ αυτό, ανακαλύπτουμε ένα προηγουμένως άγνωστο πρόβλημα: η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό είναι απλά και μόνο μια σχέση καθαρού προσωπικού συμφέροντος. Πρόκειται για τη σχέση μεταξύ του αποδέκτη και του δότη ευλογιών. Με απλά λόγια, είναι σαν τη σχέση εργαζόμενου και εργοδότη. Ο εργαζόμενος δουλεύει μόνο για να λάβει τις ανταμοιβές που παρέχει ο εργοδότης. Σε μια τέτοια σχέση, δεν υπάρχει καθόλου τρυφερότητα, μόνο συμφωνία· δεν υπάρχει αμοιβαία αγάπη, μόνο φιλανθρωπία και έλεος· δεν υπάρχει κατανόηση, μόνο παραίτηση και εξαπάτηση· δεν υπάρχει καμία οικειότητα, μόνο ένα χάσμα που δεν μπορεί να γεφυρωθεί. Όταν τα πράγματα φτάνουν σ’ αυτό το σημείο, ποιος μπορεί να αντιστρέψει μια τέτοια τάση; Και πόσοι άνθρωποι είναι ικανοί να κατανοήσουν πραγματικά πόσο απελπισμένη έχει γίνει αυτή η σχέση; Πιστεύω πως όταν οι άνθρωποι βυθίζονται στην ευτυχία του να ευλογούνται, κανένας δεν είναι ικανός να φανταστεί πόσο ντροπιαστική και απεχθής είναι μια τέτοια σχέση με τον Θεό.

 

Το πιο λυπηρό πράγμα σχετικά με την πίστη της ανθρωπότητας στον Θεό είναι πως ο άνθρωπος διεξάγει τη δική του διαχείριση εν μέσω του έργου του Θεού και αδιαφορεί για τη διαχείριση του Θεού. Η μεγαλύτερη αποτυχία του ανθρώπου έγκειται στο ότι, την ίδια στιγμή που επιζητά να υποταχθεί στον Θεό και να Τον λατρέψει, ο άνθρωπος φτιάχνει τον δικό του ιδανικό προορισμό και υπολογίζει πώς θα λάβει τη μεγαλύτερη ευλογία και τον καλύτερο προορισμό. Ακόμη κι αν οι άνθρωποι κατανοήσουν πόσο θλιβεροί, ειδεχθείς και αξιολύπητοι είναι, πόσοι θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν εύκολα τα ιδανικά και τις ελπίδες τους; Και ποιος είναι ικανός να ανακόψει τα βήματά του και να πάψει να σκέφτεται μόνο τον εαυτό του; Ο Θεός έχει ανάγκη αυτούς που θα συνεργαστούν στενά μαζί Του για να ολοκληρώσουν τη διαχείρισή Του. Χρειάζεται εκείνους που θα αφιερώσουν το μυαλό και το σώμα τους στο έργο της διαχείρισής Του, ώστε να υποταχθούν σ' Αυτόν. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που, με τα χέρια απλωμένα, θα Τον ικετεύουν καθημερινά, πόσο μάλλον εκείνους που προσφέρουν λίγα και στη συνέχεια περιμένουν αντίχαρη. Ο Θεός καταφρονεί εκείνους που συνεισφέρουν λίγα κι έπειτα επαναπαύονται στις δάφνες τους. Μισεί εκείνους τους ψυχρούς ανθρώπους που απεχθάνονται το έργο της διαχείρισής Του και θέλουν μόνο να μιλούν για το πώς θα πάνε στον ουρανό και θα κερδίσουν ευλογίες. Τρέφει ακόμα μεγαλύτερη αποστροφή για εκείνους που καταχρώνται την ευκαιρία που παρουσιάζεται μέσω του έργου που Εκείνος κάνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για το τι επιθυμεί να επιτύχει και να αποκτήσει ο Θεός μέσα από το έργο της διαχείρισής Του. Νοιάζονται μόνο για το πώς μπορούν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους παρέχεται από το έργο του Θεού, ώστε να κερδίσουν ευλογίες. Αδιαφορούν για την καρδιά του Θεού, καθώς είναι απόλυτα απορροφημένοι με το μέλλον και τη μοίρα τους. Αυτοί που απεχθάνονται το έργο της διαχείρισης του Θεού και δεν τρέφουν το παραμικρό ενδιαφέρον για το πώς σώζει ο Θεός την ανθρωπότητα, ούτε για το θέλημά Του, πράττουν όλοι τους αυτά που τους ευχαριστούν, ανεξάρτητα από το έργο της διαχείρισης του Θεού. Ο Θεός δεν ενθυμείται τη συμπεριφορά τους, δεν την εγκρίνει, πολύ λιγότερο δε, τη βλέπει με εύνοια.

 

από «Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί μόνο εν μέσω της διαχείρισης του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Τι θα πρέπει να επιδιώκεις τώρα; Αυτό που θα πρέπει να επιδιώκεις είναι το κατά πόσο ικανός είσαι να εκφράζεις τις πράξεις του Θεού, κατά πόσο μπορείς να γίνεις έκφραση και εκδήλωση του Θεού και κατά πόσο ικανός είσαι να χρησιμοποιηθείς απ’ Αυτόν. Πόσο έργο έχει εκτελέσει πραγματικά ο Θεός μέσα σου; Πόσο έχεις δει και πόσο έχεις αγγίξει; Πόσο έχεις βιώσει και γευτεί; Είτε σε έχει δοκιμάσει, αντιμετωπίσει ή πειθαρχήσει ο Θεός, ό,τι κι αν γίνει, οι ενέργειες και το έργο Του έχουν πραγματοποιηθεί πάνω σου, αλλά σαν κάποιος που πιστεύει στον Θεό, σαν κάποιος που προτίθεται να επιδιώξει να οδηγηθεί στην τελείωση απ’ Αυτόν, είσαι ικανός να εκφράσεις τις ενέργειες του Θεού μέσω της δικής σου πρακτικής εμπειρίας; Μπορείς να βιώσεις τον Θεό μέσω αυτού; Είσαι ικανός να φροντίζεις τους άλλους μέσω της δικής σου πρακτικής εμπειρίας και να δαπανάς τον εαυτό σου για χάρη του έργου του Θεού; Για να γίνεις μάρτυρας για τις ενέργειες του Θεού πρέπει να είσαι ικανός να εκφράζεις αυτό που είναι οι ενέργειές Του κι αυτό γίνεται μέσω της εμπειρίας σου, της γνώσης σου και των όσων έχεις υποφέρει. Είσαι κάποιος που γίνεται μάρτυρας για τις ενέργειες του Θεού; Έχεις αυτή τη φιλοδοξία; Αν είσαι ικανός να γίνεις μάρτυρας του ονόματός Του και, ακόμη περισσότερο, των ενεργειών Του, καθώς και να βιώσεις την εικόνα που Αυτός απαιτεί από τους ανθρώπους Του, τότε είσαι μάρτυρας για τον Θεό. Πώς γίνεσαι στην πραγματικότητα μάρτυρας για τον Θεό; Με το να αναζητάς και να λαχταράς να βιώσεις τον Θεό, με το να γίνεσαι μάρτυρας μέσω του λόγου σου, με το να δίνεις τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν και να δουν τις ενέργειές Του· αν πράγματι αναζητάς όλα τα παραπάνω, ο Θεός θα σε οδηγήσει στην τελείωση. Αν το μόνο που αναζητάς είναι να τελειωθείς από τον Θεό και στο τέλος να ευλογηθείς, τότε η οπτική της πίστης σου στον Θεό δεν είναι αγνή. Θα ‘πρεπε να επιδιώκεις τον τρόπο που θα δεις τις πράξεις του Θεού στην πραγματική ζωή, τον τρόπο που θα Τον ικανοποιήσεις όταν σου αποκαλύψει το θέλημά Του, να αναζητάς τον τρόπο που θα γίνεις μάρτυρας του μεγαλείου και της σοφίας Του και τον τρόπο που θα εκδηλώσεις την πειθαρχία και την αντιμετώπιση που πραγματοποίησε Αυτός σε εσένα. Όλα αυτά είναι πράγματα που θα ‘πρεπε να προσπαθείς να καταλάβεις επί του παρόντος. Αν η αγάπη σου για τον Θεό υφίσταται αποκλειστικά για να μοιραστείς τη δόξα του Θεού αφού σε οδηγήσει στην τελείωση, τότε παραμένει ανεπαρκής και δεν πληροί τις απαιτήσεις του Θεού. Πρέπει να είσαι ικανός να γίνεσαι μάρτυρας των ενεργειών του Θεού, να ικανοποιείς τις απαιτήσεις Του και να βιώνεις το έργο που έχει εκτελέσει Αυτός στους ανθρώπους με πρακτικό τρόπο. Είτε πρόκειται για πόνο, δάκρυα ή στενοχώρια, πρέπει να τα βιώνεις όλα στην πράξη. Όλα αυτά είναι για να μπορέσεις να γίνεις μάρτυρας του Θεού. Υπό το κράτος ποιου ακριβώς υποφέρεις και αναζητάς την τελείωση; Είναι για να γίνεις μάρτυρας για τον Θεό; Είναι για τις ευλογίες της σάρκας ή για μελλοντικές προοπτικές; Όλες οι προθέσεις, τα κίνητρα και οι προσωπικοί στόχοι που επιδιώκεις πρέπει να διορθωθούν και δεν μπορούν να καθοδηγούνται από την προσωπική σου θέληση.

 

από «Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Πηγή από: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού