Από τη Χου Κε, επαρχία Σανντόνγκ
Όποτε έβλεπα τα εξής λόγια του Θεού, ένοιωθα άγχος: «Κάθε φράση που έχω εκστομίσει, περιέχει μέσα της τη διάθεση του Θεού. Καλά θα κάνετε να μελετήσετε προσεκτικά τα λόγια Μου, και σίγουρα θα ωφεληθείτε πολύ από αυτά» (από «Είναι πολύ σημαντική η κατανόηση της διάθεσης του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ένοιωθα άγχος, επειδή η κατανόηση της διάθεσης του Θεού είναι πάρα πολύ σημαντική τόσο για την κατανόηση του ανθρώπου για τον Θεό, όσο και για την επιδίωξή του να Τον αγαπά και να Τον ικανοποιεί. Όταν, όμως, διάβαζα τα λόγια του Θεού, πάντα αισθανόμουν ότι η διάθεση του Θεού ήταν υπερβολικά αφηρημένη και δεν ήξερα πώς να την κατανοήσω. Στη συνέχεια, μέσα από τη συναναστροφή με τον επικεφαλής της εκκλησίας μου, κατέληξα να μάθω ότι πρέπει να καταλαβαίνω, από τα λόγια Του, αυτό που αγαπά και αυτό που απεχθάνεται ο Θεός , και έτσι να φτάσω να κατανοήσω τη διάθεσή Του. Ακολούθως, προσπάθησα για λίγο καιρό να το κάνω αυτό πράξη και είδα κάποια αποτελέσματα. Αλλά εξακολουθούσα να αισθάνομαι αμήχανη όσον αφορά στα λόγια του Θεού, «Κάθε φράση που έχω εκστομίσει, περιέχει μέσα της τη διάθεση του Θεού», και δεν είχα ιδέα πώς ακριβώς να τα κατανοήσω.
Μια μέρα, σε ένα κήρυγμα διάβασα τα ακόλουθα λόγια: «Η διάθεση του Θεού περικλείει πολλές πτυχές. Περικλείει αυτό που ο Θεός έχει και είναι, τους στοχασμούς, τις απόψεις Του, τη σκέψη και τη σοφία Του. Περικλείει τη συμπεριφορά του Θεού απέναντι σε όλα τα είδη των ανθρώπων, όπως τα αισθήματά Του για έλεος και φροντίδα και, ακόμα περισσότερο, την οργή Του απέναντι στην παρακοή και την αντίσταση της ανθρωπότητας. Επειδή κάθε φράση του Θεού περικλείει τη σκέψη Του, τη σοφία και τις απόψεις Του, επειδή όλες τους περικλείουν το υπόβαθρο και την πηγή των λόγων Του, επειδή όλες εκφράζουν φυσικά τη συμπεριφορά του Θεού απέναντι στην ανθρωπότητα, χωρίς ούτε μία αβάσιμη φράση, είναι πολύ φυσικό κάθε πρόταση να περικλείει τη διάθεση του Θεού. Αφού κάθε λέξη που εκφέρουν τα ανθρώπινα όντα εκφράζει τη διάθεση της ζωής τους, κάθε λέξη του Θεού δεν θα περιέχει, πολύ περισσότερο, τη διάθεσή Του; Αυτό είναι εύκολο στην κατανόηση, αλλά το πώς να το ανακαλύψει κάποιος και να το μάθει, δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζονται οι άνθρωποι. Αν, κατά την ανάγνωση των λόγων του Θεού, δεν προσπαθήσει κάποιος αρκετά να τα κατανοήσει, δεν καταβάλει επαρκή προσπάθεια ή δεν έχει αρκετή πείρα, τότε δεν θα είναι εύκολο να αντιληφθεί τη διάθεση του Θεού και, ακόμα λιγότερο, να την καταλάβει. Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται, είναι να σωπάσει ο άνθρωπος ενώπιον του Θεού και να αποθέσει εξ ολοκλήρου την καρδιά του στα λόγια Του, και η ανάγνωση των λόγων του Θεού και η προσπάθειά του να τα κατανοήσει να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της προσευχής‧ τότε θα φτάσετε, σιγά-σιγά, να ανακαλύψετε τη διάθεση πίσω από τα λόγια του Θεού. Τούτη είναι η αρχή της εισόδου» (από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν). Όταν διάβασα εκείνη τη συναναστροφή, όλα μπήκαν στη θέση τους. Όπως φαίνεται, τίποτε από όσα πράττει ή λέει ο Θεός, δεν είναι αβάσιμο. Αντιθέτως, είναι οι φυσικές εκφράσεις του τι είναι η ζωή του Θεού‧ όλα περικλείουν τη σκέψη και τη σοφία του Θεού, τον σκοπό της ομιλίας Του και το αποτέλεσμα που Εκείνος θέλει να επιτύχει, ενώ ταυτόχρονα εκφράζουν τις απόψεις Του για όλα τα πράγματα, τη στάση Του απέναντι σε όλα τα είδη ανθρώπων, και κάθε μία από αυτές τις πλευρές αποτελεί ακριβώς την ουσία της ζωής του Θεού και μια έκφραση της διάθεσής Του. Επομένως, αν κάποιος θέλει να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού, πρέπει να αναζητήσει, μέσα από τα λόγια Του, το τι έχει και είναι ο Θεός, τους στοχασμούς και τις απόψεις Του, τη σκέψη και τη σοφία Του, καθώς και τη στάση Του απέναντι σε όλα τα είδη των ανθρώπων, και ούτω καθεξής. Από την άλλη, η δική μου κατανόηση ως προς τη διάθεση του Θεού περιοριζόταν σε αυτό που αγαπά και αυτό που απεχθάνεται. Αυτό το είδος κατανόησης ήταν υπερβολικά μονόπλευρο. Επομένως, η προσευχή-ανάγνωση των λόγων του Θεού και η περισυλλογή μου ως προς αυτά δεν είχαν κατεύθυνση ή σκοπό, και δεν ήξερα από ποια πλευρά έπρεπε να προσπαθήσω να γνωρίσω τη διάθεση του Θεού, οπότε τα κέρδη που αποκόμισα ήταν, φυσικά, μειωμένα. Εκτός αυτού, κατάλαβα επίσης ότι, αν ήθελα να κατανοήσω τη διάθεση του Θεού μέσα από κάθε φράση Του, έπρεπε να σωπάσω ενώπιον του Θεού και να καταβάλω πολύ περισσότερες προσπάθειες για να επιχειρήσω να καταλάβω τα λόγια Του. Επιπλέον, χρειαζόταν να προσευχηθώ περισσότερο και να αναζητήσω τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μπορέσω, μέσα από τα λόγια του Θεού, να κατανοήσω την αλήθεια και την ψυχοσύνθεση πίσω από αυτά που έχει πει ο Θεός, καθώς και το υπόβαθρο και την πηγή πίσω από τις πράξεις Του, και ούτω καθεξής.
Ευγνωμονώ τη διαφώτιση και φώτιση του Θεού, που μου έδωσαν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσω αυτά τα πράγματα και, στη συνέχεια, άρχισα να επικεντρώνομαι στο να κάνω πράξη τη συγκεκριμένη πτυχή και να εισέρχομαι σε αυτήν. Μια μέρα, διάβασα ένα εδάφιο των λόγων του Θεού: «Το αν το έργο αυτό είναι σημαντικό ή όχι βασίζεται στις ανάγκες της ανθρωπότητας και στην πραγματικότητα της εξαχρειωμένης ανθρωπότητας, όπως και στη σοβαρότητα της ανυπακοής του Σατανά και της διατάραξης του έργου από αυτήν. Η καταλληλότητα κάποιου να φέρει εις πέρας ένα έργο εξαρτάται από τη φύση του έργου του και τη σημασία του έργου. Όταν πρόκειται για τη σπουδαιότητα αυτού του έργου, από την άποψη του ποια μέθοδος εργασίας πρέπει να υιοθετηθεί— έργο που γίνεται απευθείας από το Πνεύμα του Θεού ή έργο που γίνεται από τον ενσαρκωμένο Θεό ή έργο που γίνεται μέσω του ανθρώπου— το πρώτο που πρέπει να εξαλειφθεί είναι το έργο που γίνεται μέσω του ανθρώπου και με βάση τη φύση του έργου και τη φύση του έργου του Πνεύματος έναντι εκείνου της σάρκας, αποφασίζεται τελικά ότι το έργο που γίνεται από την ενσάρκωση είναι πιο ωφέλιμο για τον άνθρωπο από το έργο που γίνεται απευθείας από το Πνεύμα και προσφέρει περισσότερα πλεονεκτήματα. Αυτή είναι η σκέψη του Θεού σε αυτή την περίοδο: το να αποφασίσει αν το έργο επιτελέστηκε από το Πνεύμα ή από τη σάρκα» (από «Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει περισσότερο ανάγκη τη σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Όταν επιχείρησα με προσοχή να κατανοήσω το εδάφιο, ένοιωσα σαν να είχα ανακαλύψει μια μεγάλη γενναιοδωρία. Τα λόγια του Θεού δείχνουν την πορεία της σκέψης Του εκείνη την εποχή, σκέψης ως προς τη μέθοδο που θα χρησιμοποιούσε για το έργο, κατά τις έσχατες ημέρες. Το πρώτο πράγμα που υπολογίζει ο Θεός στην πορεία της σκέψης Του είναι η μέθοδος που πρέπει να χρησιμοποιήσει για να επιτελέσει το συγκεκριμένο στάδιο του έργου, ώστε να επιτευχθεί καλύτερα το αποτέλεσμα της σωτηρίας της ανθρωπότητας και να καταστεί ο Σατανάς απολύτως βέβαιος. Έπειτα, σύμφωνα με τη μέθοδο εργασίας, ο Θεός σκέπτεται ποιο αντικείμενο θα επιλέξει προκειμένου να αναλάβει το έργο αυτό, επιτυγχάνοντας, έτσι, το καλύτερο αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης αυτής της πορείας της σκέψης, ο Θεός σκεπτόταν συνεχώς τον άνθρωπο και ποτέ δεν λογάριασε τα δικά Του συμφέροντα ή την ασφάλειά Του. Ο Θεός γνώριζε ξεκάθαρα ότι η ενσάρκωσή Του επρόκειτο να υποστεί πολλές κακουχίες, αλλά τούτο δεν είχε σημασία, από τη στιγμή που επρόκειτο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αντίθετα, βάσει των αναγκών της ανθρωπότητας και της πραγματικότητας της εξαχρείωσής της, επέλεξε και πάλι τη μέθοδο του Θεού που ενσαρκώνεται, προκειμένου να εκτελέσει το έργο των εσχάτων ημερών. Επιπλέον, ο Θεός ενσαρκώθηκε στην Κίνα, το πιο οπισθοδρομικό, σκοτεινό και πλέον εναντίον του Θεού έθνος. Ερχόμενος να εργαστεί πάνω στη γη, ο ενσαρκωμένος Θεός διατρέχει μεγάλο κίνδυνο, υπομένει την ξέφρενη καταδίωξη και το ανθρωποκυνηγητό της κυβέρνησης του ΚΚΚ, υφίσταται την εξύβριση και τη βλασφημία των διαφόρων θρησκειών και δογμάτων και, επίσης, υπομένει την αντίσταση, την παρακοή και παρεξήγηση όσων Τον ακολουθούμε. Τα τραύματα και οι επιθέσεις που καταφέρονται στην καρδιά του Θεού και η ταπείνωση που υπομένει, στ’ αλήθεια είναι πράγματα που κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει. Όλα όσα εκφράζει και αποκαλύπτει ο Θεός, είναι όλα όσα είναι Εκείνος στη ζωή: η ανιδιοτελής αφοσίωσή Του στην ανθρωπότητα και το τίμημα που καταβάλλει προς χάριν της. Το μεγαλείο και η ανιδιοτέλεια του Θεού αποκαλύπτονται φυσικά στο έργο και την κάθε Του φράση, και ενσωματώνουν επίσης το μέγα έλεος και την ανιδιοτελή αγάπη Του. Η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα δεν είναι απλώς κενά λόγια, αλλά μια πράξη που υλοποιείται στην πραγματικότητα και ένα πρακτικό τίμημα που πληρώνει Εκείνος. Εκείνη τη στιγμή, είχα την έντονη αίσθηση ότι ο Θεός είναι πραγματικά μέγας και αξιολάτρευτος και, ακόμη περισσότερο, ένοιωσα ότι η διάθεση του Θεού είναι πάρα πολύ καλή! Παρόλο που είχα διαβάσει και πριν τα συγκεκριμένα λόγια του Θεού, ποτέ δεν είχα καταλάβει το υπόβαθρο πίσω από τα λόγια που είπε ο Χριστός ή όλα όσα αποκάλυπταν, ούτε είχα κατανοήσει την αγάπη του Χριστού για την ανθρωπότητα. Μόνο τώρα αποκτούσα κάποια αληθινή κατανόηση των ακόλουθων λόγων του Θεού: «Κάθε φράση που έχω εκστομίσει, περιέχει μέσα της τη διάθεση του Θεού».
Πριν, καθώς δεν είχα σιωπήσει ποτέ την καρδιά μου προκειμένου να ανακαλύψω ειλικρινά τα λόγια του Θεού, ούτε γνώριζα από ποια πλευρά έπρεπε να τα αναλογιστώ, έχασα πάρα πολλές καλές ευκαιρίες να κατανοήσω τον Θεό, τόσο πολύ μάλιστα ώστε, παρ’ όλο που πιστεύω για χρόνια στον Θεό, εξακολουθώ να έχω πολλές αντιλήψεις και παρεξηγήσεις σχετικά με τον Θεό και συνεχίζω να είμαι αποξενωμένη από Αυτόν. Μόνο τώρα καταλαβαίνω ότι, αν επιθυμώ να κατανοήσω τη διάθεση του Θεού, πρέπει να προσπαθήσω σοβαρά να ανακαλύψω και να αναζητήσω την αλήθεια μέσα στην κάθε φράση Του. Με αυτόν τον τρόπο, σίγουρα θα ωφεληθώ πολύ. Από σήμερα, επιθυμώ να επικεντρωθώ στο να καταβάλω πολύ μεγαλύτερες προσπάθειες στα λόγια του Θεού και να επιδιώξω να καταστώ σύντομα κάποια που έχει κάποια κατανόηση του Θεού.
Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού
Write a comment