Από πολύ παλιά, η ανάγκη να ζει κανείς μια σωστή εκκλησιαστική ζωή αναφερόταν στα κηρύγματα. Τότε, γιατί δεν έχει ακόμη βελτιωθεί η ζωή της εκκλησίας, και έχει παραμείνει στα ίδια παλιά πράγματα; Γιατί δεν υπάρχει ένας τελείως νέος και διαφορετικός τρόπος ζωής; Είναι σωστό ένας άνθρωπος της δεκαετίας του ενενήντα να ζει όπως ένας αυτοκράτορας μιας περασμένης εποχής; Παρότι η τροφή και το ποτό μπορεί να είναι λιχουδιές που σπάνια γευόταν κανείς σε προηγούμενες εποχές, δεν έχουν υπάρξει σημαντικές αλλαγές στις συνθήκες της εκκλησίας. Είναι σαν να βάζεις ένα παλιό κρασί σε καινούργιο μπουκάλι. Ποιά είναι λοιπόν η χρησιμότητα του να λέει ο Θεός τόσα πολλά; Οι εκκλησίες στα περισσότερα μέρη δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Το έχω δει με τα μάτια Μου και είναι ξεκάθαρο στην καρδιά Μου. Παρότι δεν έχω ο ίδιος εμπειρία από την ζωή στην εκκλησία, γνωρίζω τις συνθήκες των συναθροίσεων στην εκκλησία απ’ έξω κι’ ανακατωτά. Δεν έχουν εξελιχθεί και πολύ. Και πάμε πίσω στο γνωστό απόφθεγμα – είναι σαν να βάζεις παλιό κρασί σε καινούργιο μπουκάλι. Τίποτε δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο! Όταν κάποιος τους ποιμαίνει σαν πρόβατα τότε καίγονται σαν τη φωτιά, αλλά όταν δεν υπάρχει κανένας να τους στηρίξει, είναι σαν ένα κομμάτι πάγος. Δεν είναι πολλοί που μπορούν να μιλήσουν για πρακτικά πράγματα, και πολύ σπάνια μπορεί κάποιος να πιάσει το τιμόνι. Παρότι τα κηρύγματα είναι υψηλά, σπάνια κάποιος επιτυγχάνει την είσοδο. Λίγοι άνθρωποι αγαπούν τον λόγο του Θεού. Όταν δέχονται τον λόγο του Θεού, γεμίζουν δάκρυα και είναι ευτυχείς όταν τον βάζουν στην άκρη. Μελαγχολούν και δυστροπούν όταν απομακρύνονται από αυτόν. Για να πούμε την αλήθεια, απλά δεν αγαπάτε τον λόγο του Θεού και δεν εκλαμβάνετε τα λόγια από το στόμα Του σήμερα σαν θησαυρό. Είστε ανήσυχοι όταν διαβάζετε τον λόγο Του και κουράζεστε όταν τον αποστηθίζετε, και όταν πρέπει να κάνετε πράξη τον λόγο Του, είναι σαν να βρίσκεστε αντιμέτωποι με κάποιον ηράκλειο άθλο – δεν μπορείτε να το κάνετε. Είστε πάντα ενεργοποιημένοι όταν διαβάζετε τον λόγο του Θεού, αλλά συνάμα ξεχνάτε να τον κάνετε πράξη. Πραγματικά, δεν χρειάζεται να λέγονται αυτά τα λόγια τόσο επιμελώς και να επαναλαμβάνονται με τόση υπομονή. Οι άνθρωποι μόνο ακούν, αλλά δεν προχωρούν σε πράξεις, οπότε αυτό έχει γίνει εμπόδιο στο έργο του Θεού. Δεν μπορώ να μην το αναφέρω, δεν μπορώ να μη μιλήσω γι’ αυτό. Αναγκάζομαι να το κάνω. Δεν είναι ότι με ευχαριστεί να εκθέτω τις αδυναμίες των άλλων. Νομίζετε ότι οι πράξεις σας είναι όπως πρέπει και νομίζετε ότι όταν οι αποκαλύψεις κορυφώνονται, είστε και εσείς στην κορύφωση; Είναι τόσο απλό; Δεν εξετάζετε ποτέ τη βάση πάνω στην οποία εν τέλει χτίζονται οι εμπειρίες σας! Από δω και πέρα, οι συναθροίσεις σας με τίποτα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως η αρμόζουσα ζωή της εκκλησίας, ούτε αυτή είναι καθόλου μια σωστή πνευματική ζωή. Είναι μόνο μια συνάθροιση μιας ομάδας ανθρώπων που αρέσκονται σε κουβεντούλες και τραγούδια. Για να πούμε την αλήθεια, δεν υπάρχει και πολύ πραγματικότητα σε αυτό. Για να το πούμε και πιο καθαρά, εάν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε πού είναι η πραγματικότητα; Δεν αποτελεί κομπασμό να ισχυρίζεσαι ότι έχεις πραγματικότητα; Εκείνοι που πάντα κάνουν έργο, είναι αλαζόνες και επηρμένοι, ενώ εκείνοι που πάντα υπακούουν, σιωπούν και κρατούν χαμηλό προφίλ, χωρίς να έχουν καμία ευκαιρία για εξάσκηση. Οι άνθρωποι που κάνουν έργο, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μιλούν, να πολυλογούν με ομιλίες σε υψηλούς τόνους, ενώ οι οπαδοί μόνο ακούν. Δεν υπάρχει καμία αλλαγή για την οποία να μπορούν να μιλήσουν. Είναι μόνο συμπεριφορές του παρελθόντος! Σήμερα, το να μπορείς να υποταχτείς και να μην τολμάς να επέμβεις ή να συμπεριφερθείς κατά βούληση είναι συνέπεια της έλευσης των διοικητικών διαταγμάτων του Θεού. Δεν είναι μια αλλαγή σ’ εσένα μέσω εμπειρίας. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις σήμερα και που θα έκανες χτες είναι γιατί το έργο του Θεού είναι τόσο προφανές που έχει κατακτήσει τους ανθρώπους. Να ρωτήσω κάποιον τι από αυτά που έχει επιτύχει σήμερα έχει αποκτηθεί με τον ιδρώτα του προσώπου του και την προσωπική του σκληρή δουλειά; Πόσα από αυτά σου τα είπε απευθείας ο Θεός; Τι θα απαντούσες; Θα παρέμενες άναυδος και άφωνος; Θα έβγαζες έξω τη γλώσσα σου; Πως γίνεται οι άλλοι να μπορούν να αναφέρονται σε πολλές από τις πραγματικές εμπειρίες τους για να σου παράσχουν τροφή, όταν εσύ απλά απολαμβάνεις τα γεύματα που έχουν μαγειρέψει οι άλλοι; Μήπως δεν ντρέπεσαι; Μήπως δεν νιώθεις αμήχανα;
Μπορείτε να κάνετε μια εξέταση για να βρείτε τα γεγονότα, εξετάζοντας κάποιους ανθρώπους που συγκριτικά επιδιώκουν την αλήθεια: Πόση αλήθεια μπορείς να καταλάβεις; Πόσα εν τέλει κάνεις πράξη; Ποιον αγαπάς περισσότερο, τον Θεό ή τον εαυτό σου; Πιο συχνά δίνεις ή πιο συχνά παίρνεις; Σε πόσες περιπτώσεις όταν οι προθέσεις σου δεν ήταν σωστές εγκατέλειψες τον παλιό σου εαυτό και ικανοποίησες το θέλημα του Θεού; Αυτές οι λίγες ερωτήσεις μόνο θα φέρουν σε αμηχανία πολλούς ανθρώπους. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμα και όταν αντιλαμβάνονται ότι οι προθέσεις τους δεν είναι σωστές, συνεχίζουν εν γνώσει τους το κακό, και δεν πλησιάζουν καθόλου στο να απαρνηθούν την σάρκα τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι αφήνουν την αμαρτία να φουντώνει μέσα τους, επιτρέποντας στην αμαρτία να είναι οδηγός στην κάθε τους πράξη. Δεν μπορούν να κυριαρχήσουν στις αμαρτίες τους και συνεχίζουν να ζουν στην αμαρτία. Έχοντας φτάσει στη παρούσα φάση, ποιος είναι εκείνος που δεν ξέρει πόσα κακά πράγματα έχει κάνει; Αν πεις ότι δεν ξέρεις, θα σου πω ότι ψεύδεσαι. Για να είμαστε ειλικρινείς, όλα αυτά είναι απροθυμία να εγκαταλείψεις τον παλιό σου εαυτό. Τι χρειάζεται να λες τόσα «λόγια μετάνοιας από καρδιάς» που δεν έχουν καμία αξία; Αυτό θα σε βοηθήσει να αναπτυχθείς στη ζωή σου; Μπορεί να ειπωθεί ότι το να κατανοήσεις τον εαυτό σου προϋποθέτει πλήρη απασχόληση. Οδηγώ στην τελείωση τους ανθρώπους μέσα από την υποταγή τους και όταν κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού. Αν φοράς τον λόγο του Θεού μόνο όπως θα φορούσες τα ρούχα σου, μόνο για να φαίνεσαι κομψός και ωραίος, δεν εξαπατάς τον εαυτό σου και τους άλλους; Εάν είσαι μόνο λόγια και όχι πράξεις, τι θα καταφέρεις;
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να λένε λίγα για πράξεις και μπορεί να λένε για τις προσωπικές τους εντυπώσεις, τα περισσότερα όμως απ’ αυτά είναι η φώτιση που παίρνουν από τα λόγια των άλλων. Δεν συμπεριλαμβάνει απολύτως τίποτα από τις δικές τους προσωπικές πράξεις, ούτε συμπεριλαμβάνει αυτά που μαθαίνουν από τις εμπειρίες τους. Έχω αναλύσει αυτό το θέμα προηγουμένως. Μην νομίζεις ότι δεν ξέρω τίποτα. Είσαι απλά και μόνο ένας χάρτινος τίγρης, και εν τούτοις μιλάς για κατάκτηση του Σατανά, για νικηφόρες μαρτυρίες και για ζωή σύμφωνα με την εικόνα του Θεού; Αυτά είναι όλα ανοησίες! Νομίζεις ότι ο λόγος του Θεού σήμερα είναι εκεί για να τον θαυμάσεις εσύ; Το στόμα σου μιλά για εγκατάλειψη του παλιού σου εαυτού και για το ότι κάνεις πράξη την αλήθεια, ενώ τα χέρια σου κάνουν άλλα πράγματα και η καρδιά σου έχει άλλα σχέδια – τι είδος ανθρώπου είσαι εσύ; Γιατί δεν είναι η καρδιά σου και τα χέρια σου ένα και το αυτό; Τόσο πολύ κήρυγμα έχει καταλήξει να είναι άδειες κουβέντες. Αυτό δεν σου σπαράζει την καρδιά; Εάν δεν μπορείς να κάνεις τον λόγο του Θεού πράξη, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις εισέλθει στον τρόπο που δουλεύει το Άγιο Πνεύμα, δεν έχεις το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα σου και δεν σε οδηγεί Εκείνο ακόμα. Εάν λες ότι μπορείς μόνο να κατανοήσεις τον λόγο του Θεού, αλλά δεν μπορείς να τον κάνεις πράξη, τότε είσαι ένας άνθρωπος που δεν αγαπά την αλήθεια. Ο Θεός δεν έρχεται για να σώσει τέτοιου είδους ανθρώπους. Ο Ιησούς υπέφερε τρομαχτικό πόνο όταν Εκείνος σταυρώθηκε προκειμένου να σώσει τους αμαρτωλούς, να σώσει τους φτωχούς, να σώσει τους ταπεινούς ανθρώπους. Η σταύρωσή Του έφερε την προσφορά περί αμαρτίας. Εάν δεν μπορείς να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, τότε πρέπει να φύγεις το συντομότερο. Μην τεμπελιάζεις εδώ και εκεί στον οίκο του Θεού σαν τζαμπατζής. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να σταματήσουν τον εαυτό τους από το να κάνει πράγματα που ξεκάθαρα είναι αντίθετα με τον Θεό. Δεν αποζητούν τον θάνατό τους; Πως μπορούν να μιλούν για είσοδο στο βασίλειο του Θεού; Θα έχουν το θράσος να δουν το πρόσωπό Του; Τρως από την τροφή που Εκείνος σου παρέχει, κάνεις κακά πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό, είσαι μοχθηρός, ύπουλος και μηχανορραφείς, ακόμα και όταν ο Θεός σου επιτρέπει να απολαμβάνεις την ευλογία Του - δεν αισθάνεσαι να σου καίγονται τα χέρια όταν τα δέχεσαι όλα αυτά; Δεν κοκκινίζεις; Έχοντας κάνει κάτι που είναι σε αντίθεση με τον Θεό, μηχανορραφώντας «παλιανθρωπιές» δεν νιώθεις καθόλου φόβο; Αν δεν αισθάνεσαι τίποτα, πως μπορείς να μιλάς για το οποιοδήποτε μέλλον; Ήδη δεν υπήρχε μέλλον για σένα από καιρό, οπότε τι μεγαλύτερες προσδοκίες μπορεί να έχεις; Εάν λες κάτι ξεδιάντροπο και δεν έχεις τύψεις και η καρδιά σου δεν αντιλαμβάνεται, μήπως τότε δεν σημαίνει ότι ο Θεός σε έχει ήδη εγκαταλείψει; To να μιλάς και να συμπεριφέρεσαι επιεικώς και ασυγκράτητα έχει γίνει φύση σου. Πώς μπορεί να σε οδηγήσει στην τελείωση έτσι ο Θεός; Θα μπορούσες να γυρίσεις όλο το κόσμο; Και ποιόν θα έπειθες; Εκείνοι που γνωρίζουν την αληθινή σου φύση θα κρατούσαν αποστάσεις. Δεν είναι αυτή η τιμωρία του Θεού; Εν τέλει, όταν υπάρχουν μόνο λόγια και όχι πράξεις, δεν υπάρχει ανάπτυξη. Παρότι το Άγιο Πνεύμα μπορεί να εργάζεται πάνω σου ενώ εσύ μιλάς, αν δεν πράξεις, το Άγιο Πνεύμα θα πάψει να εργάζεται. Αν συνεχίσεις έτσι, πως μπορεί να υπάρξει λόγος για μέλλον ή να δώσεις όλη σου την ύπαρξη στο έργο του Θεού; Λες ότι δίνεις όλη σου την ύπαρξη, και δεν δίνεις στον Θεό την καρδιά σου που Τον αγαπά αληθινά. Το μόνο που έχει εισπράξει ο Θεός είναι η καρδιά των λόγων σου και όχι η καρδιά των πράξεών σου. Μπορεί αυτή να είναι το αληθινό σου ανάστημα; Αν είναι να συνεχίσεις έτσι, πότε θα οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό; Δεν ανησυχείς για το σκοτεινό και ζοφερό μέλλον σου; Δεν αισθάνεσαι ότι ο Θεός έχει χάσει κάθε ελπίδα για σένα; Δεν γνωρίζεις ότι ο Θεός επιθυμεί να οδηγήσει στην τελείωση όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους; Μπορούν τα παλιά να μείνουν ως έχουν; Δεν δίνεις προσοχή στο λόγο του Θεού σήμερα. Περιμένεις το αύριο;
Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού
Write a comment