Ένα διαδεδομένο πρόβλημα που ενυπάρχει σε όλους τους ανθρώπους είναι ότι κατανοούν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να την εφαρμόσουν. Ο πρώτος παράγοντας από τους δυο είναι ότι οι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα, και ο δεύτερος είναι ότι η οξυδέρκεια των ανθρώπων είναι ανεπαρκής. Είναι ανίκανοι να δουν πέρα και πάνω από τις δυσκολίες που υπάρχουν στην πραγματική ζωή και δεν γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο να εφαρμόζουν καταλλήλως. Καθώς οι άνθρωποι διαθέτουν πολύ λίγη πείρα, χαμηλό επίπεδο και περιορισμένη κατανόηση της αλήθειας, είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που βιώνουν στην ζωή. Μπορούν μόνο να επιδεικνύουν φαρισαϊσμό στην πίστη τους στον Θεό, χωρίς όμως να είναι ικανοί να φέρνουν τον Θεό στην καθημερινή ζωή. Με άλλα λόγια, ο Θεός είναι Θεός, και η ζωή είναι ζωή, σαν να μην έχουν οι άνθρωποι καμία σχέση με τον Θεό στην ζωή τους. Αυτό πιστεύουν όλοι οι άνθρωποι. Ένας τέτοιος τρόπος πίστης στον Θεό δεν θα επιτρέψει στους ανθρώπους να τους κερδίσει και να τους οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι ο λόγος του Θεού είναι ατελής, αλλά μάλλον η ικανότητα των ανθρώπων να αντιληφθούν τον λόγο του Θεού είναι απλώς ανεπαρκής. Μπορεί να ειπωθεί ότι σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν πράττει σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Αντιθέτως, η πίστη τους στον Θεό είναι σε συμφωνία με τις δικές τους προθέσεις, τις δικές τους καθιερωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις και τα δικά τους έθιμα. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μεταμορφώνονται έπειτα από την αποδοχή των λόγων του Θεού και που αρχίζουν να πράττουν σε συμφωνία με το θέλημά Του. Αντιθέτως, οι περισσότεροι επιμένουν στις λανθασμένες αντιλήψεις τους. Όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, πιστεύουν βάσει τον συμβατικών κανόνων της θρησκείας και ζουν και αλληλεπιδρούν με άλλους βάσει εξολοκλήρου της δικής τους φιλοσοφίας περί ζωής. Τα παραπάνω ισχύουν για εννέα στους δέκα ανθρώπους. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που οργανώνουν ένα άλλο πλάνο και ανοίγουν νέο κεφάλαιο στην ζωή τους έπειτα από την έναρξη της πίστης τους στον Θεό. Κανένας δεν θεωρεί ή δεν εφαρμόζει τον λόγο του Θεού ως την αλήθεια.
Πάρτε για παράδειγμα την πίστη στον Ιησού. Είτε κάποιος ήταν αρχάριος στην πίστη ή ήταν πιστός για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όλοι απλώς χρησιμοποίησαν ότι είδους ταλέντα κι αν είχαν και επέδειξαν ό,τι είδους δεξιότητες κατείχαν. Οι άνθρωποι απλώς πρόσθεσαν την φράση «πίστη στον Θεό», αυτές τις τρείς λέξεις στην καθημερινή ζωή τους, χωρίς όμως να αλλάζουν τη διάθεσή τους κι η πίστη τους στον Θεό δεν μεγάλωσε ούτε στο ελάχιστο. Η αναζήτηση του ανθρώπου δεν ήταν ούτε ζεστή ούτε κρύα. Δεν είπε ότι δεν πίστευε, όμως δεν ενέδωσε πλήρως στον Θεό. Ποτέ δεν είχε αγαπήσει πραγματικά τον Θεό ή δεν είχε υπακούσει πραγματικά τον Θεό. Η πίστη του στον Θεό ήταν γνήσια και προσποιητή μαζί, καθώς έκανε τα στραβά μάτια και δεν ήταν ειλικρινής στην άσκηση της πίστης του. Συνέχισε σε μια τέτοια κατάσταση σύγχυσης από τις απαρχές έως και την στιγμή του θανάτου. Ποιο είναι το νόημα σ’ αυτό; Σήμερα, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι αφού πιστεύεις στον πρακτικό Θεό. Αφού έχεις πίστη στον Θεό, δεν θα πρέπει να αναζητάς μόνο την ευλογία του, αλλά να αναζητάς ν’ αγαπάς τον Θεό και να γνωρίσεις τον Θεό. Μέσω της φώτισης από Αυτόν και τη δίκη σου αναζήτηση, μπορείς να φας και να πιεις τον λόγο Του, να αναπτύξεις μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και να έχεις μια πραγματική αγάπη του Θεού που πηγάζει από την καρδιά σου. Με άλλα λόγια, η αγάπη σου για τον Θεό είναι η πιο γνήσια, τέτοια που κανένας να μην μπορεί να καταστρέψει ή να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη σου για Αυτόν. Τότε είσαι στο σωστό δρόμο πίστης στον Θεό. Αποδεικνύει ότι ανήκεις στον Θεό, διότι η καρδιά σου έχει γίνει κτήμα του Θεού, συνεπώς, έπειτα δεν μπορείς να καταληφθείς από οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια της πείρας σου, του τιμήματος που πλήρωσες και το έργο του Θεού, είσαι σε θέση να αναπτύξεις μία αυτόκλητη αγάπη για τον Θεό. Τότε μόνο θα είσαι ελεύθερος από την επιρροή του Σατανά και θα ζεις στο φως του λόγου του Θεού. Μόνο όταν θα έχεις απελευθερωθεί από τα δεσμά του σκότους μπορείς να θεωρηθείς ότι έχεις κερδίσει τον Θεό. Στην πίστη σου στον Θεό, πρέπει να αναζητάς αυτό τον σκοπό. Αυτό αποτελεί καθήκον καθενός από εσάς. Κανείς δεν πρέπει να είναι εφησυχασμένος με την κατάσταση ως έχει. Δεν μπορείτε να είστε δίγνωμοι ως προς το έργο του Θεού ή να το εκλαμβάνετε με ελαφρά τη καρδία. Πρέπει να σκέφτεστε τον Θεό από όλες τις απόψεις συνέχεια και συνεχώς να πράττετε όλα όσα κάνετε για τη χάρη Του. Όταν λέτε ή κάνετε πράξεις, θα πρέπει να τοποθετείτε το καλό του οίκου του Θεού πρώτα. Μόνο αυτό συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού.
Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου που έχει πίστη στον Θεό είναι ότι η πίστη του αρκείται μόνο σε λόγια και ο Θεός δεν υπάρχει καθόλου στην πρακτική πλευρά της ζωής του. Όλοι οι άνθρωποι , όντως, πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, όμως ο Θεός δεν είναι μέρος της καθημερινής ζωής τους. Πολλές προσευχές βγαίνουν από το στόμα του ανθρώπου, αλλά ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά του και κατά συνέπεια ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο ξανά και ξανά. Καθώς ο άνθρωπος είναι ακάθαρτος, ο Θεός δεν έχει εναλλακτική από την δοκιμασία του ανθρώπου, έτσι ώστε ο άνθρωπος να νιώσει ντροπή και να γνωρίσει τον εαυτό του στις δοκιμασίες. Διαφορετικά, η ανθρωπότητα όλη θα γίνουν παιδιά του διαβόλου, συνεπώς θα γίνουν ολοένα και πιο διεφθαρμένοι. Κατά την διάρκεια της πίστης στον Θεό, πολλά προσωπικά κίνητρα και στόχοι αποτινάσσονται καθώς καθαρίζεται ολοένα και πιο πολύ από τον Θεό. Διαφορετικά, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποτελέσει όργανο του Θεού και ο Θεός δεν διαθέτει κανένα τρόπο να πράττει στον άνθρωπο το έργο που όφειλε. Ο Θεός πρώτα καθαρίζει τον άνθρωπο. Σε αυτήν την διαδικασία, ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του και ο Θεός μπορεί να τον αλλάξει. Μόνο έπειτα από τα παραπάνω μπορεί ο Θεός να δώσει την ζωή Του στον άνθρωπο, και μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να στραφεί πλήρως στον Θεό. Συνεπώς, η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο λέει ο άνθρωπος. Όπως το βλέπει ο Θεός, αν έχεις μόνο γνώση αλλά δεν έχεις τον λόγο Του ως ζωή, αν περιορίζεσαι μόνο στην δική σου γνώση αλλά δεν μπορείς να εφαρμόζεις την αλήθεια ή να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, τότε αυτό αποτελεί ακόμη απόδειξη ότι δεν διαθέτεις καρδιά αγάπης για τον Θεό, συνεπώς δείχνει ότι η καρδιά σου δεν ανήκει στον Θεό. Η γνωριμία με τον Θεό μέσω της πίστης σε Αυτόν. Αυτός είναι ο τελικός στόχος τον οποίο όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αναζητούν. Πρέπει να αφιερώσεις προσπάθεια στην υλοποίηση των λόγων του Θεού έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν στην πρακτική εφαρμογή. Αν έχεις μόνο δογματική γνώση, τότε η πίστη σου στον Θεό θα ισοδυναμεί με το τίποτα. Επίσης, μόνο όταν εφαρμόσεις και πραγματοποιήσεις τον λόγο Του μπορεί η πίστη σου να θεωρηθεί ολοκληρωμένη και σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Σε αυτόν τον δρόμο, πολλοί άνθρωποι μπορούν να μιλάνε για πολλή γνώση, αλλά την στιγμή του θανάτου, τα μάτια τους βουρκώνουν, γιατί μισούν τον εαυτό τους που ξόδεψαν μια ολόκληρη ζωή κι έζησαν για το τίποτα ως τα βαθιά γεράματα. Είχαν μόνο κατανόηση, αλλά ποτέ την ευκαιρία να δοξάσουν τον Θεό. Πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους παλεύοντας και παλινδρομώντας, όμως την ώρα του θανάτου υπάρχει μετάνοια στην καρδιά τους. Μόνο την ώρα του θανάτου συνέρχονται οι άνθρωποι και κατανοούν το νόημα της ζωής. Τότε όμως δεν είναι πολύ αργά; Γιατί να μην αδράξεις τη μέρα και ν’ αναζητήσεις την αλήθεια που αγαπάς; Γιατί να περιμένεις μέχρι αύριο; Αν στην ζωή σου δεν υποφέρεις για την αλήθεια ή αναζητάς να την κερδίσεις, μήπως αυτό σημαίνει ότι επιθυμείς να νιώσεις μετάνοια την ώρα του θανάτου σου; Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί να πιστεύεις στον Θεό; Όντως, υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία αν ο άνθρωπος αφιερώσει ελάχιστη προσπάθεια, μπορεί να εφαρμόσει την αλήθεια και συνεπώς να ικανοποιήσει τον Θεό. Η καρδιά του ανθρώπου καταλαμβάνεται συνεχώς από δαίμονες και συνεπώς δεν μπορεί να πράττει για την χάρη τού Θεού. Αντιθέτως, συνεχώς παλινδρομεί για την σάρκα και δεν επωφελείται καθόλου στο τέλος. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο άνθρωπος έχει συνεχώς προβλήματα και πλήγματα. Αυτά δεν αποτελούν τα βασανιστήρια του Σατανά; Αυτή δεν είναι η διαφθορά της σάρκας; Δεν θα πρέπει να ξεγελάς τον Θεό με την επίδειξη φαρισαϊσμού. Αντίθετα, πρέπει να προβείς σε απτές πράξεις. Μην ξεγελάς τον εαυτό σου. Ποιο είναι το νόημα σε αυτό; Τι θα κερδίσεις από την ζωή αν ζεις για χάρη της σάρκας σου και μοχθώντας για φήμη και πλούτη;
Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού
Write a comment