Πώς πρέπει να αγαπά ο άνθρωπος τον Θεό μέσα από τον εξευγενισμό; Έχοντας την εμπειρία του εξευγενισμού, μέσα από τον εξευγενισμό, οι άνθρωποι είναι ικανοί να δοξάσουν πραγματικά τον Θεό και να δουν ακριβώς πόσα τους λείπουν. Όσο πιο βαθύς είναι ο εξευγενισμός σου, τόσο πιο ικανός θα είσαι να αποκηρύξεις τη σάρκα· όσο πιο βαθύς είναι ο εξευγενισμός τους, τόσο πιο μεγάλη είναι και η αγάπη των ανθρώπων για τον Θεό. Αυτό πρέπει να καταλάβετε. Γιατί πρέπει να εξευγενίζονται οι άνθρωποι; Ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα; Ποια είναι η σημασία του έργου του εξευγενισμού που πραγματοποιεί ο Θεός στον άνθρωπο; Αν αναζητάς πραγματικά τον Θεό, τότε βιώνοντας τον εξευγενισμό Του έως ορισμένο βαθμό, θα νιώσεις πως είναι τόσο καλό όσο και άκρως αναγκαίο. Πώς πρέπει να αγαπά ο άνθρωπος τον Θεό μέσα από τον εξευγενισμό; Χρησιμοποιώντας τη βούληση που έχει να αγαπά τον Θεό ως μέσο για να δεχτεί τον εξευγενισμό Του: Κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού, μέσα σου βασανίζεσαι σαν να σου στρίβουν ένα μαχαίρι στην καρδιά, ωστόσο είσαι πρόθυμος να ικανοποιήσεις τον Θεό χρησιμοποιώντας την καρδιά σου που Τον αγαπά, ενώ δεν είσαι πρόθυμος να δείξεις ενδιαφέρον για τη σάρκα. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη του Θεού. Μέσα σου πονάς και η ταλαιπωρία σου έχει φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο, ωστόσο είσαι ακόμη διατεθειμένος να παρουσιαστείς ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν μπορώ να Σε αφήσω. Παρόλο που υπάρχει σκοτάδι μέσα μου, επιθυμώ να σε ικανοποιώ· γνωρίζεις την καρδιά μου και θα ήθελα να επενδύσεις περισσότερη από την αγάπη Σου μέσα μου». Αυτή είναι η πρακτική κατά τον εξευγενισμό. Αν χρησιμοποιείς την αγάπη του Θεού σαν θεμέλιο, ο εξευγενισμός μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στον Θεό και να σε κάνει πιο οικείο μαζί Του. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να παραδώσεις την καρδιά σου σε Αυτόν. Εάν προσφέρεις και αποθέσεις την καρδιά σου στον Θεό, τότε κατά τον εξευγενισμό θα είναι αδύνατο να αρνηθείς ή να αφήσεις τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή και κανονική, ενώ η κοινωνία σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο συχνή. Εάν η πρακτική σου γίνεται πάντοτε με αυτόν τον τρόπο, τότε θα περνάς περισσότερο χρόνο υπό το φως του Θεού, περισσότερο χρόνο υπό την καθοδήγηση του λόγου Του, θα υπάρχουν ολοένα περισσότερες αλλαγές στη διάθεσή σου, ενώ η γνώση σου θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Όταν έρθει η μέρα και οι δοκιμασίες του Θεού σού χτυπήσουν ξαφνικά την πόρτα, όχι μόνο θα είσαι ικανός να σταθείς στο πλευρό του Θεού, αλλά θα μπορείς και να γίνεις μάρτυρας για τον Θεό. Τότε θα είσαι σαν τον Ιώβ ή τον Πέτρο. Εάν γίνεις μάρτυρας για τον Θεό, θα τον αγαπάς πραγματικά και θα έδινες τη ζωή σου γι' Αυτόν με προθυμία. Θα γίνεις μάρτυρας του Θεού και κάποιος που αγαπά ο Θεός. Η αγάπη που έχει την εμπειρία του εξευγενισμού είναι δυνατή, όχι αδύναμη. Ανεξάρτητα από το πού και το πώς σε υποβάλλει ο Θεός στις δοκιμασίες Του, είσαι ικανός να μη νοιάζεσαι για το αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, όπως και ικανός να παραμερίζεις τα πάντα για τον Θεό με προθυμία και να τα υπομένεις όλα για τον Θεό με ευχαρίστηση. Έτσι η αγάπη σου θα είναι αγνή και η πίστη σου αληθινή. Μόνο τότε θα γίνεις κάποιος τον οποίο αγαπά πραγματικά ο Θεός και ο οποίος έχει πραγματικά οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό.
Αν οι άνθρωποι βρεθούν υπό την επιρροή του Σατανά, τότε δεν έχουν αγάπη για τον Θεό μέσα τους, ενώ τα προηγούμενα οράματά τους, η αγάπη και η αποφασιστικότητά τους έχουν εξαφανιστεί. Παλαιότερα οι άνθρωποι πίστευαν πως έπρεπε να υποφέρουν για τον Θεό, ωστόσο σήμερα το βρίσκουν ντροπιαστικό και έχουν πληθώρα παραπόνων. Αυτό είναι το έργο του Σατανά και δείχνει πως ο άνθρωπος έχει βρεθεί υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Εάν αντιμετωπίσεις αυτήν την κατάσταση, θα πρέπει να προσευχηθείς και να γυρίσεις από την άλλη το συντομότερο· αυτό θα σε προστατέψει από τις επιθέσεις του Σατανά. Είναι κατά τη διάρκεια του πικρού εξευγενισμού που ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί ευκολότερα υπό την επιρροή του Σατανά, οπότε με ποιον τρόπο πρέπει να αγαπάς τον Θεό κατά τον εξευγενισμό αυτόν; Θα πρέπει να επιστρατεύσεις τη θέλησή σου, να αποθέσεις την καρδιά σου στον Θεό και να Του αφιερώσεις τον τελευταίο από τον χρόνο σου. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο σε εξευγενίζει ο Θεός, θα πρέπει να είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια, ώστε να εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού, και θα πρέπει να αναλάβεις ο ίδιος την ευθύνη να αναζητάς τον Θεό, αλλά και την κοινωνία με τον Θεό. Σε τέτοιες στιγμές, όσο πιο παθητικός είσαι, τόσο πιο αρνητικός θα γίνεις και τόσο ευκολότερο θα είναι να υποτροπιάσεις. Όταν είναι απαραίτητο να εκπληρώσεις τον σκοπό σου, παρόλο που δεν τον εκπληρώνεις καλά, κάνεις ό,τι μπορείς χρησιμοποιώντας μόνο την αγάπη σου για τον Θεό· ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι — είτε λένε πως τα πήγες καλά είτε πως τα πήγες άσχημα — τα κίνητρά σου είναι σωστά και δεν είσαι αυτάρεσκος, διότι ενεργείς εκ μέρους του Θεού. Όταν οι άλλοι σε παρερμηνεύουν, μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν ζητώ οι άλλοι να με ανέχονται και να μου φέρονται καλά, μήτε να με καταλαβαίνουν και να με επιδοκιμάζουν. Ζητώ μόνο να είμαι ικανός να Σε αγαπώ στην καρδιά μου, να είμαι γαλήνιος στην καρδιά μου και να έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Δεν ζητώ να με επιδοκιμάζουν οι άλλοι, ούτε να με έχουν σε μεγάλη εκτίμηση· επιδιώκω μόνο να Σε ικανοποιώ από καρδιάς, εκπληρώνω τον ρόλο μου κάνοντας όλα όσα μπορώ και, παρόλο που είμαι ανόητος, χαζός, χαμηλού επιπέδου και τυφλός, γνωρίζω πως είσαι αξιαγάπητος και είμαι διατεθειμένος να αφιερώσω όλα όσα έχω σε Εσένα». Μόλις προσευχηθείς με αυτόν τον τρόπο, θα αναδυθεί η αγάπη σου για τον Θεό και θα νιώσεις πολύ περισσότερο ανακουφισμένος στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη του Θεού. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σου, θα αποτύχεις δυο φορές και θα επιτύχεις μία, αλλιώς θα αποτύχεις πέντε φορές και θα επιτύχεις δύο, και καθώς θα συνεχίσεις να βιώνεις με αυτόν τον τρόπο, μόνο μέσα από την αποτυχία θα είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά του Θεού και να ανακαλύψεις τι λείπει από μέσα σου. Όταν αντιμετωπίσεις ξανά τέτοιες καταστάσεις, θα πρέπει να είσαι προσεκτικός, να ενισχύσεις τα βήματά σου και να προσεύχεσαι πιο συχνά. Σιγά σιγά, θα αποκτήσεις την ικανότητα να θριαμβεύεις σε τέτοιες καταστάσεις. Όταν συμβεί αυτό, θα σημαίνει πως οι προσευχές σου είχαν αποτέλεσμα. Όταν δεις πως έχεις επιτύχει αυτήν τη φορά, θα νιώσεις ευχαρίστηση μέσα σου και όταν προσεύχεσαι θα μπορείς να νιώθεις τον Θεό, όπως και να νιώθεις πως η παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν σε έχει εγκαταλείψει· μόνο τότε θα ξέρεις πως ο Θεός εργάζεται μέσα σου. Αυτός ο τρόπος πρακτικής θα σου προσφέρει ένα μονοπάτι προς το βίωμα. Εάν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν θα έχεις την παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα σου. Αλλά αν την κάνεις πράξη, τότε, παρόλο που θα πονάς μέσα σου, το Άγιο Πνεύμα θα είναι μετά μαζί σου, θα μπορείς να νιώθεις την παρουσία του Θεού όταν προσεύχεσαι, θα έχεις τη δύναμη να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, ενώ κατά την κοινωνία με τα αδέλφια σου δεν θα υπάρχει τίποτα που να βαραίνει τη συνείδησή σου και θα νιώθεις γαλήνη· με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να φέρεις στο φως ό,τι έχεις κάνει. Ανεξαρτήτως του τι λένε οι άλλοι, θα μπορείς να έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, δεν θα περιορίζεσαι από άλλους, θα ξεπερνάς τα πάντα, κι έτσι θα αποδείξεις πως έκανες αποτελεσματικά πράξη τον λόγο του Θεού.
Όσο πιο βαθύς ο εξευγενισμός από τον Θεό, τόσο περισσότερο μπορούν οι καρδιές των ανθρώπων να αγαπήσουν τον Θεό. Τα βάσανα στις καρδιές τους ωφελούν τις ζωές τους, καθώς οι ίδιοι είναι πιο ικανοί να είναι γαλήνιοι ενώπιον του Θεού, η σχέση τους με τον Θεό είναι πιο στενή, ενώ είναι πιο ικανοί να δουν την υπέρτατη αγάπη και την υπέρτατη σωτηρία του Θεού. Ο Πέτρος έζησε την εμπειρία του εξευγενισμού εκατοντάδες φορές, ενώ ο Ιώβ υποβλήθηκε σε πολλές δοκιμασίες. Εάν επιθυμείτε να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό, θα χρειαστεί να δεχτείτε κι εσείς εξευγενισμό εκατοντάδες φορές· μόνο αν υποβληθείτε σε αυτή τη διαδικασία και βασιστείτε σε αυτό το βήμα θα μπορέσετε να ικανοποιήσετε το θέλημα του Θεού και να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό. Ο εξευγενισμός είναι το καλύτερο μέσο με το οποίο ο Θεός οδηγεί στην τελείωση τον άνθρωπο· μόνο ο εξευγενισμός και οι πικρές δοκιμασίες μπορούν να φανερώσουν στις καρδιές των ανθρώπων την αληθινή αγάπη για τον Θεό. Χωρίς κακουχίες, οι άνθρωποι στερούνται της αληθινής αγάπης για τον Θεό· αν δεν δοκιμαστούν μέσα τους και δεν υποβληθούν πραγματικά σε εξευγενισμό, τότε οι καρδιές τους θα περιπλανώνται πάντα εξωτερικά. Όταν εξευγενιστείς ως έναν βαθμό, θα δεις τις αδυναμίες και τις δυσκολίες σου, θα δεις πόσα σου λείπουν, πως αδυνατείς να ξεπεράσεις τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζεις, ενώ θα συνειδητοποιήσεις και το μέγεθος της παρακοής σου. Μόνο κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών μπορούν οι άνθρωποι να γνωρίσουν πραγματικά τις αληθινές τους καταστάσεις, ενώ οι δοκιμασίες καθιστούν τους ανθρώπους πιο ικανούς να οδηγηθούν στην τελείωση.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πέτρος έζησε την εμπειρία του εξευγενισμού εκατοντάδες φορές, ενώ υποβλήθηκε σε πολλά οδυνηρά μαρτύρια. Ο εξευγενισμός αυτός έγινε το θεμέλιο της ανώτερης αγάπης του για τον Θεό, καθώς και η σημαντικότερη εμπειρία ολόκληρης της ζωής του. Το γεγονός πως ήταν ικανός να διακατέχεται από ανώτερη αγάπη για τον Θεό οφειλόταν, κατά μία έννοια, στη βούλησή του να αγαπά τον Θεό· κυρίως, ωστόσο, οφειλόταν στον εξευγενισμό και την ταλαιπωρία που υπέστη. Η ταλαιπωρία αυτή έγινε ο οδηγός του στο μονοπάτι της αγάπης για τον Θεό, όπως και το πιο αξιομνημόνευτο πράγμα γι' αυτόν. Αν οι άνθρωποι δεν υποστούν τον πόνο του εξευγενισμού, όταν αγαπούν τον Θεό, τότε η αγάπη τους διακατέχεται από φυσικότητα και από τις προτιμήσεις τους· μια αγάπη όπως αυτή είναι γεμάτη ιδέες του Σατανά και είναι τελείως ανίκανη να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Το να έχεις τη βούληση να αγαπάς τον Θεό δεν είναι το ίδιο με το να αγαπάς πραγματικά τον Θεό. Παρόλο που το μόνο που σκέφτονται στις καρδιές τους είναι να αγαπούν και να ικανοποιούν τον Θεό, λες και οι σκέψεις τους είναι απαλλαγμένες από ανθρώπινες ιδέες και αφορούν μόνο τον Θεό, όταν οι σκέψεις τους αυτές παρουσιάζονται ενώπιον του Θεού δεν επιδοκιμάζονται, ούτε και ευλογούνται από τον Αυτόν. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει πλήρως όλες τις αλήθειες, δηλαδή όταν έχουν φτάσει σε επίπεδο να τις γνωρίζουν όλες, δεν μπορεί να ειπωθεί πως αυτό είναι σημάδι πως αγαπούν τον Θεό, ούτε και να ειπωθεί πως οι άνθρωποι αυτοί όντως αγαπούν τον Θεό. Παρόλο που έχουν κατανοήσει πολλές αλήθειες, χωρίς να υποβληθούν σε εξευγενισμό, οι άνθρωποι αδυνατούν να κάνουν πράξη τις αλήθειες αυτές. Μόνο κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν το πραγματικό νόημα αυτών των αληθειών και μόνο τότε μπορούν να εκτιμήσουν αληθινά το εσωτερικό τους νόημα. Τη δεδομένη στιγμή, όταν προσπαθήσουν ξανά, θα είναι ικανοί να κάνουν πράξη τις αλήθειες σωστά και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Τότε, οι ανθρώπινες ιδέες τους ελαττώνονται, η ανθρώπινη φυσικότητά τους μειώνεται και τα ανθρώπινα συναισθήματά τους περιορίζονται. Μόνο τότε είναι η πράξη τους μια πραγματική εκδήλωση αγάπης για τον Θεό. Το αποτέλεσμα της αλήθειας της αγάπης του Θεού δεν επιτυγχάνεται μέσω προφορικής γνώσης ή πνευματικής θέλησης, ούτε και μπορεί να επιτευχθεί απλώς επειδή έχει κατανοηθεί. Προϋποθέτει να πληρώσουν οι άνθρωποι κάποιο τίμημα και να υποστούν πολλή πίκρα κατά τον εξευγενισμό· μόνο τότε θα γίνει η αγάπη τους αγνή και θα αναζητά την καρδιά του Θεού. Όταν ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον αγαπά, δεν απαιτεί να Τον αγαπά χρησιμοποιώντας πάθος ή φυσικότητα· μόνο μέσω της αφοσίωσης και της χρήσης της αλήθειας ως μέσο για να Τον υπηρετεί, μπορεί ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει πραγματικά. Ωστόσο, ο άνθρωπος ζει μέσα στη φυσικότητα, επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια και την αφοσίωση για να υπηρετήσει τον Θεό. Είναι είτε υπερβολικά παθιασμένος με τον Θεό είτε υπερβολικά ψυχρός και αδιάφορος· είτε αγαπά τον Θεό στο έπακρο είτε Τον απεχθάνεται στο έπακρο. Όσοι ζουν μέσα στη φυσικότητα ζουν πάντοτε ανάμεσα σ' αυτά τα δύο άκρα, ζουν πάντοτε σε μια κατάσταση δίχως αλήθεια και πιστεύουν πως έχουν δίκαιο. Παρόλο που το έχω αναφέρει επανειλημμένως, οι άνθρωποι αδυνατούν να το πάρουν στα σοβαρά, αδυνατούν να κατανοήσουν πλήρως τη σημασία του, κι έτσι ζουν μέσα στην πίστη της αυταπάτης και στην ψευδαίσθηση της αγάπης για τον Θεό, η οποία δεν περιέχει καμιά αλήθεια. Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, όπως αναπτύσσεται η ανθρωπότητα και περνούν οι εποχές, έτσι και οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο γίνονται όλο και μεγαλύτερες, ενώ απαιτεί όλο και περισσότερο από τον άνθρωπο να είναι απόλυτος απέναντι Του. Ωστόσο, η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό γίνεται ολοένα πιο ασαφής και αόριστη, ενώ, ως επακόλουθο, η αγάπη του για τον Θεό γίνεται ολοένα πιο ακάθαρτη. Η κατάσταση του ανθρώπου και όλα όσα αυτός κάνει βρίσκονται ολοένα σε μεγαλύτερη ασυμφωνία με το θέλημα του Θεού, και αυτό γιατί ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί ακόμα πιο πολύ από τον Σατανά. Αυτό προϋποθέτει από τον Θεό να εκτελέσει περισσότερο και μεγαλύτερο έργο σωτηρίας. Ο άνθρωπος απαιτεί ολοένα περισσότερα από τον Θεό, ενώ η αγάπη του γι' Αυτόν ολοένα μειώνεται. Οι άνθρωποι ζουν στην παρακοή, χωρίς την αλήθεια, ενώ οι ζωές τους στερούνται ανθρωπιάς· όχι μόνο δεν τρέφουν την παραμικρή αγάπη για τον Θεό, αλλά βρίθουν από παρακοή και αντίδραση. Παρόλο που νομίζουν πως ήδη τρέφουν τη μέγιστη αγάπη για τον Θεό και πως δεν θα μπορούσαν να είναι πιο εξυπηρετικοί προς Αυτόν, ο Θεός δεν το πιστεύει. Του είναι απολύτως ξεκάθαρο το πόσο κηλιδωμένη είναι η αγάπη του ανθρώπου προς Αυτόν και δεν έχει αλλάξει ποτέ γνώμη για τον άνθρωπο εξαιτίας του εκμαυλισμού του, ούτε κι έχει ανταποδώσει ποτέ την ευμένεια του ανθρώπου ως αποτέλεσμα της αφοσίωσής του. Αντίθετα με τον άνθρωπο, ο Θεός είναι ικανός να ξεχωρίζει: γνωρίζει ποιος τον αγαπά πραγματικά και ποιος όχι και, αντί να Τον κυριεύει ο ζήλος και να χάνει τον Εαυτό του λόγω της στιγμιαίας παρόρμησης του ανθρώπου, φέρεται στον άνθρωπο ανάλογα με την ουσία και τη συμπεριφορά του. Ο Θεός, εν τέλει, είναι ο Θεός και έχει την αξιοπρέπειά Του και την ενόρασή Του· ο άνθρωπος, εν τέλει, είναι ο άνθρωπος και ο Θεός δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη χάρη στην αγάπη ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε ασυμφωνία με την αλήθεια. Αντιθέτως, αντιμετωπίζει καταλλήλως τα όσα κάνει ο άνθρωπος.
Αντιμέτωπος με την κατάσταση του ανθρώπου και τη στάση του προς τον Θεό, ο Θεός έχει εκτελέσει νέο έργο, επιτρέποντας στον άνθρωπο να κατέχει γνώση για τον Θεό, υπακοή προς Αυτόν, καθώς και αγάπη και μαρτυρία. Επομένως, ο άνθρωπος πρέπει να βιώσει τον εξευγενισμό του από τον Θεό, καθώς και την κρίση, την αντιμετώπιση και το κλάδεμα του από Αυτόν, χωρίς τα οποία ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε ποτέ τον Θεό και δε θα ήταν ποτέ ικανός να τον αγαπήσει πραγματικά και να γίνει μάρτυρας γι' Αυτόν. Ο εξευγενισμός του ανθρώπου από τον Θεό δεν γίνεται απλώς για χάρη κάποιου μονόπλευρου αποτελέσματος, αλλά για χάρη ενός πολύπλευρου αποτελέσματος. Μόνο με αυτόν τον τρόπο εκτελεί ο Θεός το έργο του εξευγενισμού σε όσους είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια, έτσι ώστε η βούληση και η αγάπη τους να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Για όσους είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια και λαχταρούν τον Θεό, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό ή πιο χρήσιμο από τον εξευγενισμό αυτού του είδους. Η διάθεση του Θεού δεν γίνεται εύκολα γνωστή ή κατανοητή στον άνθρωπο γιατί, εν τέλει, ο Θεός είναι ο Θεός. Στο κάτω κάτω, είναι αδύνατο για τον Θεό να έχει την ίδια διάθεση με τον άνθρωπο, συνεπώς δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να γνωρίσει τη διάθεσή Του. Η αλήθεια δεν κατέχεται έμφυτα από τον άνθρωπο και δεν είναι εύκολα κατανοητή από όσους έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Ο άνθρωπος στερείται της αλήθειας, όπως και στερείται της βούλησης να κάνει πράξη την αλήθεια και, αν δεν υποφέρει, εξευγενισθεί ή κριθεί, τότε η βούλησή του δεν θα οδηγηθεί στην τελείωση ποτέ. Για όλους τους ανθρώπους ο εξευγενισμός είναι επώδυνος και πολύ δύσκολα γίνεται αποδεκτός, ωστόσο είναι κατά τον εξευγενισμό που ο Θεός διασαφηνίζει τη δίκαιη διάθεσή Του στον άνθρωπο, κάνει γνωστές τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο και προσφέρει μεγαλύτερη διαφώτιση και περισσότερο πραγματικό κλάδεμα και αντιμετώπιση. Μέσω της σύγκρισης ανάμεσα στα γεγονότα και την αλήθεια, προσφέρει στον άνθρωπο μεγαλύτερη γνώση του εαυτού του και της αλήθειας και μεγαλύτερη κατανόηση του θελήματος του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να έχει πιο αληθινή και πιο αγνή αγάπη προς τον Θεό. Αυτοί είναι οι στόχοι του Θεού όταν πραγματοποιεί τον εξευγενισμό. Όλο το έργο που πραγματοποιεί ο Θεός στον άνθρωπο έχει τους δικούς του στόχους και σημασία. Ο Θεός δεν εκτελεί έργο άνευ σημασίας, ούτε και πραγματοποιεί έργο που δεν έχει όφελος για τον άνθρωπο. Ως εξευγενισμός δεν νοείται η απομάκρυνση των ανθρώπων από τον Θεό, ούτε και η καταστροφή τους στην κόλαση. Νοείται η αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου κατά τον εξευγενισμό, η αλλαγή των κινήτρων του, των παλαιών του απόψεων, της αγάπης του για τον Θεό και η αλλαγή ολόκληρης της ζωής του. Ο εξευγενισμός είναι μια πραγματική δοκιμή για τον άνθρωπο και μια μορφή πραγματικής εκπαίδευσης, ενώ μόνο κατά τον εξευγενισμό μπορεί η αγάπη του να εκπληρώσει τον έμφυτο σκοπό της.
Πηγή από:Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού
Write a comment