Ανάλυση της ουσίας των Φαρισαίων Ερώτηση 24：

Ανάλυση της ουσίας των Φαρισαίων Ερώτηση 24：

 

Τι σημαίνει υποκρισία;

 

Σχετικά λόγια του Θεού:

 

Ποιος είναι ο ορισμός του όρου «Φαρισαίος»; Είναι κάποιος που είναι υποκριτής, που είναι ψεύτικος και προσποιείται σε οτιδήποτε κι αν κάνει, υποκρίνεται ότι είναι καλός, ευγενικός και θετικός. Έτσι είναι στην πραγματικότητα; Είναι υποκριτές, οπότε οτιδήποτε εκδηλώνουν ή αποκαλύπτουν είναι κίβδηλο, είναι όλα θέατρο, δεν είναι το πραγματικό τους πρόσωπο. Το πραγματικό τους πρόσωπο είναι κρυμμένο μέσα τους, δεν φαίνεται. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν δεν κατανοούν την αλήθεια, τότε τι γίνονται οι θρησκευτικές γνώσεις και θεωρίες που έχουν αποκτήσει; Γίνονται δογματικά λόγια που συχνά λένε οι άνθρωποι; Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτά τα αποκαλούμενα δόγματα για να υποκρίνονται και να είναι σε ωραίο «περιτύλιγμα». Οπουδήποτε πηγαίνουν, τα πράγματα για τα οποία μιλάνε, τα όσα λένε και η εξωτερική τους συμπεριφορά εμφανίζονται σωστά και καλά στους άλλους. Όλα συνάδουν με τα γούστα και τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Στα μάτια των άλλων, είναι ευσεβείς και σεμνοί. Είναι υπομονετικοί, ανεκτικοί και στοργικοί με τους άλλους. Στην πραγματικότητα, είναι όλα κίβδηλα, είναι όλα θέατρο. Εξωτερικά, είναι αφοσιωμένοι στον Θεό, αλλά πίσω από τα φώτα, ό,τι κάνουν είναι πρόχειρο. Επιφανειακά, έχουν παρατήσει την οικογένεια και την καριέρα τους, εργάζονται σκληρά και δαπανούν τον εαυτό τους, όμως στην πραγματικότητα, επωφελούνται στα κρυφά από την εκκλησία και κλέβουν προσφορές! Οτιδήποτε αποκαλύπτουν προς τα έξω, όλη τους η συμπεριφορά είναι ψεύτικη! Αυτό σημαίνει υποκριτής Φαρισαίος. Από πού προέρχονται αυτοί οι «Φαρισαίοι»; Εμφανίζονται ανάμεσα στους άπιστους; Όλοι τους εμφανίζονται ανάμεσα στους πιστούς. Γιατί αυτοί οι πιστοί μετατρέπονται σε κάτι τέτοιο; Μήπως είναι τα λόγια του Θεού που τους έκαναν έτσι; Ο λόγος που γίνονται τέτοιοι είναι κυρίως επειδή πήραν το λανθασμένο μονοπάτι. Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού ως εργαλείο για να οπλιστούν· οπλίζονται με αυτά τα λόγια και τα αντιμετωπίζουν ως κεφάλαιο για να διασφαλίσουν τα προς το ζην, για να πάρουν κάτι χωρίς να δώσουν τίποτα. Το μόνο που κάνουν είναι να κηρύττουν θρησκευτικά δόγματα και δεν έχουν ακολουθήσει ποτέ την οδό του Θεού. Η δήθεν καλή συμπεριφορά και οι καλοί τρόποι τους, αυτό το ελάχιστο που έχουν παρατήσει και έχουν δαπανήσει, είναι εξ ολοκλήρου βεβιασμένα, είναι όλα υποκριτικά. Είναι εντελώς ψεύτικοι· τα πάντα είναι ένα θέατρο. Στην καρδιά αυτών των ανθρώπων δεν υπάρχει ο παραμικρός σεβασμός για τον Θεό και δεν έχουν καμία αληθινή πίστη στον Θεό. Πέραν αυτού, ανήκουν στους άπιστους. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αυτό είναι το μονοπάτι στο οποίο θα πορευτούν και θα γίνουν Φαρισαίοι. Δεν είναι τρομακτικό;

από «Έξι ενδείξεις της προόδου στη ζωή» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Η επιδίωξη μιας επιφανειακά καλής συμπεριφοράς, το να κάνεις ό,τι μπορείς για να δημιουργήσεις ένα προσωπείο για τον εαυτό σας χρησιμοποιώντας την εμφάνιση της πνευματικότητας, το να υποδύεσαι ένα πνευματικό πρόσωπο, το να δίνεις την εντύπωση της πνευματικότητας σε οτιδήποτε λες, κάνεις και αποκαλύπτεις, το να κάνεις μερικά πράγματα τα οποία, σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις των ανθρώπων, είναι αξιέπαινα –όλα αυτά είναι η επιδίωξη μια κίβδηλης πνευματικότητας και είναι υποκρισία. Στέκεις ψηλά και εκφέρεις λόγια και θεωρίες, λες στους ανθρώπους να κάνουν καλές πράξεις, να είναι καλοί άνθρωποι και να εστιάζουν στην επιδίωξη της αλήθειας, όμως με τη δική σου συμπεριφορά και κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν έχεις αναζητήσει ποτέ την αλήθεια, δεν έχεις ενεργήσει ποτέ σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, δεν έχεις καταλάβει ποτέ για ποιο πράγμα μιλάει η αλήθεια, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποια είναι τα πρότυπα που Εκείνος απαιτεί να πληρούν οι άνθρωποι· δεν έχει πάρει ποτέ τίποτα απ’ όλα αυτά στα σοβαρά. Όταν αντιμετωπίζεις κάποια προβλήματα, ενεργείς εντελώς σύμφωνα με το δικό σου θέλημα και παραμερίζεις τον Θεό. Είναι αυτές οι εξωτερικές ενέργειες και οι εσωτερικές καταστάσεις από φόβο για τον Θεό και προς αποφυγή του κακού; Αν δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στην πίστη των ανθρώπων και στην επιδίωξη της αλήθειας, όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, θα είναι ανίκανοι να σεβαστούν ειλικρινά τον Θεό και να αποφύγουν το κακό. Οπότε, σε τι είδος μονοπάτι μπορούν να βαδίσουν τέτοιοι άνθρωποι; Περνούν τις μέρες τους για να εξοπλιστούν με τι; Δεν είναι με λόγια και θεωρίες; Δεν περνούν τις μέρες τους οπλιζόμενοι, ενδυόμενοι με λόγια και θεωρίες, για να γίνουν περισσότερο σαν τους Φαρισαίους, περισσότερο σαν άνθρωποι που δήθεν υπηρετούν τον Θεό; Τι είναι όλες αυτές οι ενέργειες; Απλώς προσποιούνται ότι κάνουν κάτι, κυματίζουν το λάβαρο της πίστης και τελούν θρησκευτικές ιεροτελεστίες, προσπαθώντας να εξαπατήσουν τον Θεό για να πετύχουν τον στόχο τους να λάβουν ευλογίες. Δεν λατρεύουν καθόλου τον Θεό.

 

από «Μόνο αν ζεις διαρκώς ενώπιον του Θεού μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

 

Κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται στο να τραβούν την προσοχή πάνω τους. Παρουσία των αδελφών τους, λένε ότι είναι υπόχρεοι στον Θεό, αλλά πίσω από την πλάτη τους, δεν πράττουν την αλήθεια και κάνουν το εντελώς αντίθετο. Δεν είναι θρησκόληπτοι Φαρισαίοι; Ο άνθρωπος που αγαπά πραγματικά τον Θεό και κατέχει την αλήθεια είναι εκείνος που είναι πιστός στον Θεό, αλλά δεν το αποκαλύπτει έτσι προς τα έξω. Είναι πρόθυμος να πράξει την αλήθεια όταν εγείρονται ζητήματα και δεν μιλά ή πράττει με τρόπο που πηγαίνει ενάντια στην συνείδησή του. Επιδεικνύει σοφία όταν προκύπτουν ζητήματα και είναι ηθικός στις ενέργειες του, άσχετα από τις καταστάσεις. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι εκείνος που πραγματικά υπηρετεί. Υπάρχουν κάποιοι που συχνά ανειλικρινώς μιλούν για την υποχρέωσή τους στον Θεό. Περνούν τις ημέρες τους με τα μέτωπά τους σφραγισμένα με ανησυχία, φέρονται προσποιητά και προσποιούνται μία καταρρακωμένη έκφραση. Πόσο άθλιο! Κι αν τους ρωτούσες, «Με ποιους τρόπους είσαι υποχρεωμένος στον Θεό; Σε παρακαλώ, πες μου!» θα έμεναν άφωνοι. Αν είσαι αφοσιωμένος στον Θεό, τότε μην το λες δημόσια, αλλά δείξε μέσα από τις πράξεις σου την αγάπη σου για τον Θεό και προσευχήσου σ’ Αυτόν με αληθινή καρδιά. Εκείνοι που χρησιμοποιούν μόνο λέξεις για να ασχοληθούν με τον Θεό είναι όλοι υποκριτές! Μερικοί μιλούν για υποχρέωση στον Θεό σε κάθε προσευχή και ξεκινούν να κλαίνε κάθε φορά που προσεύχονται, ακόμη και χωρίς το άγγιγμα του Αγίου Πνεύματος. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κυριευμένοι από θρησκευτικά τελετουργικά και αντιλήψεις. Ζουν με αυτά τα τελετουργικά και τις αντιλήψεις πάντοτε, πιστεύοντας ότι τέτοιες πράξεις ευχαριστούν τον Θεό και ότι η επιφανειακή ευσέβεια ή τα λυπημένα δάκρυα είναι εκείνα που ο Θεός προτιμά. Τι καλό μπορεί να βγει από τέτοιους παράλογους ανθρώπους; Για να επιδείξουν την ταπεινοφροσύνη τους, κάποιοι προσποιούνται ευγένεια όταν μιλούν παρουσία άλλων. Κάποιοι είναι ηθελημένα δουλοπρεπείς παρουσία άλλων, όπως ένα πρόβατο χωρίς καθόλου δύναμη. Είναι αυτός ο τρόπος των ανθρώπων του βασιλείου; Ένας άνθρωπος του βασιλείου πρέπει να είναι ζωντανός και ελεύθερος, αθώος και ανοιχτός, ειλικρινής και αξιαγάπητος, κάποιος που ζει σε κατάσταση ελευθερίας. Έχει ακεραιότητα και αξιοπρέπεια και μπορεί να καταθέτει μαρτυρία όπου κι αν πάει. Είναι αγαπητός και από τον Θεό και από τον άνθρωπο. Όσοι είναι αρχάριοι στην πίστη έχουν πάρα πολλές εξωτερικές πράξεις. Πρέπει πρώτα να περάσουν από μία περίοδο αντιμετώπισης και σπασίματος. Όσοι έχουν πίστη στον Θεό στην καρδιά τους δεν είναι εξωτερικά διακριτοί από άλλους, αλλά οι πράξεις και οι ενέργειές τους είναι αξιέπαινες από τους άλλους. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να θεωρηθούν ότι βιώνουν τον λόγο του Θεού. Αν κηρύττεις το ευαγγέλιο κάθε μέρα στον τάδε και στον δείνα άνθρωπο, φέρνοντάς τους στην σωτηρία, ωστόσο, τελικά, ζεις ακόμη με κανόνες και δόγματα, τότε δεν μπορείς να φέρεις δόξα στον Θεό. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι θρησκόληπτοι άνθρωποι και, επίσης, υποκριτές.

 

Όταν τέτοιοι θρησκόληπτοι άνθρωποι συναθροίζονται, ρωτούν «Αδελφή, πώς ήσουν αυτές τις ημέρες;» Εκείνη απαντάει, «Νιώθω υποχρεωμένη στον Θεό και ότι είμαι ανήμπορη να εκπληρώσω τις επιθυμίες της καρδιάς Του». Κάποιος άλλος λέει, «Κι εγώ είμαι υπόχρεος στον Θεό και δεν είμαι ικανός να Τον ικανοποιήσω». Και μόνο αυτές οι λίγες προτάσεις και τα λόγια εκφράζουν τα ελεεινά πράγματα που είναι βαθιά μέσα στην καρδιά τους. Τέτοια λόγια είναι τα πιο σιχαμερά και υπερβολικά αποκρουστικά. Η φύση τέτοιων ανθρώπων αντιτίθεται στον Θεό. Όσοι επικεντρώνονται στην πραγματικότητα, μεταφέρουν οτιδήποτε είναι μέσα στην καρδιά τους και ανοίγουν τις καρδιές τους στην επικοινωνία. Δεν υπάρχει ούτε μία λάθος εφαρμογή ούτε ευγένειες ούτε κούφιες φιλοφρονήσεις. Είναι πάντοτε ευθείς και δεν υπακούουν σε επίγειους κανόνες. Υπάρχουν εκείνοι που αρέσκονται να εκδηλώνονται εξωτερικά, ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνουν. Όταν ο άλλος τραγουδά, αυτός ξεκινά να χορεύει, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι το ρύζι στην κατσαρόλα του έχει ήδη καεί. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι θεοσεβούμενοι ή αξιοσέβαστοι και είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό επιπόλαιοι. Όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις της έλλειψης πραγματικότητας! Όταν μερικοί μαζεύονται για να μιλήσουν για τα ζητήματα της ζωής του πνεύματος, παρόλο που δεν μιλούν για την υποχρέωσή τους στον Θεό, διατηρούν μια πραγματική αγάπη γι’ Αυτόν μέσα στην καρδιά τους. Η υποχρέωσή σου στον Θεό δεν έχει καμία σχέση με τους άλλους. Είσαι υποχρεωμένος στον Θεό, όχι στον άνθρωπο. Οπότε ποια η χρησιμότητα να μιλάς γι’ αυτό συνεχώς στους άλλους; Πρέπει να είναι πιο σημαντική για σένα η είσοδος στην πραγματικότητα, όχι ο εξωτερικός ζήλος ή η επίδειξη.

 

Τι αντιπροσωπεύουν οι επιφανειακές καλές πράξεις του ανθρώπου; Αντιπροσωπεύουν την σάρκα και, ακόμη και οι καλύτερες εξωτερικές πράξεις, δεν αντιπροσωπεύουν την ζωή, μόνο την δική σου ατομική διάθεση. Οι εξωτερικές πράξεις του ανθρώπου δεν μπορούν να εκπληρώσουν την επιθυμία του Θεού. Συνεχώς μιλάς για την υποχρέωσή σου στον Θεό, ωστόσο δεν μπορείς να παρέχεις την ζωή στους άλλους ή να προκαλέσεις τους άλλους να αγαπήσουν τον Θεό. Το πιστεύεις ότι τέτοιες πράξεις θα ικανοποιήσουν τον Θεό; Πιστεύεις ότι αυτή είναι η επιθυμία της καρδιάς του Θεού, ότι αυτό είναι εκ του πνεύματος, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι παράλογο! Πιστεύεις εκείνο που σε ευχαριστεί και εκείνο που εύχεσαι είναι εκείνο μετο οποίο ευφραίνεται ο Θεός. Μπορεί εκείνο που ευχαριστεί εσένα να αντανακλά εκείνο που ευχαριστεί τον Θεό; Μπορεί ο χαρακτήρας του ανθρώπου να αντανακλά τον Θεό; Εκείνο που σε ευχαριστεί είναι ακριβώς εκείνο που ο Θεός αποστρέφεται και οι συνήθειές σου είναι εκείνες που ο Θεός απεχθάνεται και απορρίπτει. Αν νιώθεις υποχρεωμένος, τότε πήγαινε και προσευχήσου μπροστά στον Θεό. Δεν είναι ανάγκη να μιλάς γι’ αυτό στους άλλους. Αν δεν προσεύχεσαι μπροστά στον Θεό και, αντίθετα, τραβάς συνεχώς την προσοχή πάνω σου παρουσία άλλων, μπορεί αυτό να εκπληρώσει την επιθυμία της καρδιάς του Θεού; Αν οι πράξεις σου είναι πάντοτε μόνο επιφανειακές, τότε σημαίνει ότι είσαι ο πιο μάταιος απ’ όλους τους ανθρώπους. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που έχει μόνο επιφανειακές καλές πράξεις, αλλά στερείται της πραγματικότητας; Τέτοιοι άνθρωποι είναι υποκριτές Φαρισαίοι και θρησκόληπτοι άνθρωποι! Αν εσείς δεν αφήσετε τις εξωτερικές πράξεις σας και δεν μπορείτε να αλλάξετε, τότε τα στοιχεία της υποκρισίας μέσα σας θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο.Όσο πιο πολλά τα στοιχεία της υποκρισίας, τόσο περισσότερη αντίσταση υπάρχει προς τον Θεό και, στο τέλος, τέτοιου είδους άνθρωποι σίγουρα θα αποπεμφθούν!

 

από «Η πίστη στον Θεό θα πρέπει να επικεντρώνεται στην πραγματικότητα, όχι σε θρησκευτικά τελετουργικά» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Μια κανονική πνευματική ζωή σημαίνει να ζει κανείς την ζωή του ενώπιον του Θεού. Όταν προσεύχεται κάποιος, μπορεί να ησυχάζει την καρδιά του ενώπιον του Θεού, και δια της προσευχής κάποιος μπορεί να ζητήσει διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα, να γνωρίσει τα λόγια του Θεού, και μπορεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Όταν τρώει και πίνει τα λόγια του Θεού κάποιος, μπορεί να είναι σαφέστερος και διαυγέστερος αναφορικά στο τι ο Θεός θέλει να κάνει αυτήν τη στιγμή, και μπορεί να αποκτήσει ένα νέο μονοπάτι πράξης και να μην είναι συντηρητικός, έτσι ώστε όλα όσα κάνει πράξη να γίνονται για τον σκοπό επίτευξης προόδου στην ζωή. Για παράδειγμα, οι προσευχές δεν γίνονται με σκοπό την έκφραση κάποιων ωραίων λέξεων, ή να βάλει τα κλάματα ενώπιον του Θεού για να εκφράσει κάποιος το χρέος του, αλλά μάλλον πραγματοποιούνται για την πράξη της άσκησης του πνεύματος, για τον εφησυχασμό της καρδιάς ενώπιον του Θεού, για την πράξη της αναζήτησης για την καθοδήγηση του λόγου του Θεού σε όλα τα πράγματα, για την μεταστροφή της καρδιάς κάποιου σε μια καρδιά που έλκεται προς νέο φως κάθε μέρα, για την εξάλειψη τόσο της παθητικότητας όσο και της ραθυμίας, και της εισόδου στο σωστό μονοπάτι της πράξης των λόγων του Θεού. Επί του παρόντος, τα περισσότερα άτομα επικεντρώνονται σε μεθόδους, και δεν προσπαθούν να αναζητήσουν την αλήθεια για την επίτευξη της προόδου στη ζωή. Σε αυτό το σημείο είναι όπου τα άτομα παρεκκλίνουν. Επίσης, υπάρχουν άτομα, τα οποία, αν και είναι ικανά να λαμβάνουν νέο φως, οι μέθοδοί τους παραμένουν απαράλλακτες. Ενσωματώνουν θρησκευτικές αντιλήψεις του παρελθόντος για να λαμβάνουν τον λόγο του Θεού σήμερα, και αυτό που δέχονται είναι ακόμα το δόγμα που φέρει θρησκευτικές αντιλήψεις μαζί του, και δεν δέχονται καθαρά το φως του σήμερα. Συνεπώς, οι πράξεις τους είναι ακάθαρτες — κάνουν το ίδιο πράγμα με νέα ονομασία, και ανεξάρτητα από τον βαθμό επιτυχίας των πράξεών τους, υπάρχει ακόμα υποκρισία. Ο Θεός οδηγεί τα άτομα να προβαίνουν σε νέες ενέργειες καθημερινά, και επιζητά από τα άτομα να έχουν νέες ενοράσεις και καινούρια κατανόηση κάθε μέρα, όχι να είναι παλιομοδίτικα ή μονότονα. Αν η πίστη σου στον Θεό ξεκινά από πολλά χρόνια πριν, αλλά οι μέθοδοί σου δεν έχουν αλλάξει καθόλου, αν είσαι ακόμα ενθουσιώδης και πολυάσχολος εξωτερικά, και δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού να απολαμβάνεις τα λόγια Του με ήσυχη καρδιά, τότε δεν θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις οτιδήποτε.

 

από «Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Γιατί πιστεύεις στον Θεό; Οι περισσότεροι άνθρωποι σαστίζουν με αυτό το ερώτημα. Έχουν πάντα δύο εντελώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με τον πρακτικό Θεό και τον Θεό στους ουρανούς, που δείχνει ότι πιστεύουν στον Θεό, όχι με σκοπό να υπακούν, αλλά για να λαμβάνουν συγκεκριμένα προνόμια ή να αποφύγουν τα δεινά της καταστροφής. Μόνο τότε είναι σχετικά υπάκουοι, αλλά η υπακοή τους είναι υπό όρους, είναι για χάρη των δικών τους προσωπικών προοπτικών και τους επιβάλλεται. Λοιπόν: γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν είναι μόνο για χάρη των προοπτικών σου και της μοίρας σου, τότε καλύτερα για σένα να μην πιστεύεις. Πίστη σαν κι αυτή είναι αυταπάτη, αυτό-επιβεβαίωση και αυτοεκτίμηση. Αν η πίστη σου δεν χτιστεί επάνω στο θεμέλιο της υπακοής στον Θεό, τότε τελικά θα τιμωρηθείς, ως αποτέλεσμα της εναντίωσής σου στον Θεό. Όλοι αυτοί οι οποίοι δεν αναζητούν την υπακοή στον Θεό, μέσα από την πίστη τους εναντιώνονται στον Θεό. Ο Θεός ζητάει από τους ανθρώπους να αναζητούν την αλήθεια, να διψούν για τον λόγο του Θεού και να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού και να τον κάνουν πράξη, ώστε να επιτύχουν την υπακοή στον Θεό. Εάν τα κίνητρά σου είναι πραγματικά τέτοια, τότε ο Θεός σίγουρα θα σε επαινέσει και σίγουρα θα είναι ευγενικός απέναντι σου. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Εάν τα κίνητρά σου δεν είναι προς χάρη της υπακοής στον Θεό και έχεις άλλους σκοπούς, τότε όλα όσα λες και κάνεις – οι προσευχές σου ενώπιον του Θεού, ακόμη και κάθε πράξη σου – θα είναι σε αντίθεση με τον Θεό. Μπορεί να είσαι γλυκομίλητος και ευγενής, κάθε μία πράξη και έκφρασή σου μπορεί να φαίνεται σωστή, ίσως δείχνεις υπάκουος, αλλά όταν πρόκειται για τα κίνητρά σου και τις απόψεις σου για την πίστη στον Θεό, ό,τι κάνεις είναι μοχθηρό και αντιτίθεται στον Θεό. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται τόσο υπάκουοι σαν πρόβατα, αλλά οι καρδιές τους υποκρύπτουν κακές προθέσεις, είναι λύκοι με προβιά προβάτου, προσβάλλουν άμεσα τον Θεό και ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα θα αποκαλύψει τον καθένα από αυτούς, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να δουν ότι 0 κάθε ένας από εκείνους που είναι υποκριτές σίγουρα θα γίνει απεχθής και θα απορριφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Μην ανησυχείς: ο Θεός θα αντιμετωπίσει και θα αποφασίσει για κάθε έναν από αυτούς στην ώρα του.

 

από «Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υπακούς τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

 

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

 

Η διάκριση για το εάν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι είναι υποκριτές Φαρισαίοι και αντίχριστοι ή όχι δεν μπορεί να ολοκληρωθεί βλέποντάς μόνο πώς φέρονται στους ανθρώπους εξωτερικά. Το βασικό που πρέπει να δούμε είναι πώς αντιμετωπίζουν τον Κύριο και την αλήθεια. Εξωτερικά μπορεί να δείχνουν αγάπη προς τους πιστούς, έχουν όμως αγάπη προς τον Κύριο; Εάν αγαπούν τους ανθρώπους πολύ αλλά είναι γεμάτοι πλήξη και μίσος για τον Κύριο και την αλήθεια και κρίνουν και καταδικάζουν τον Χριστό των εσχάτων ημερών—τον Παντοδύναμο Θεό, δεν είναι τότε υποκριτές Φαρισαίοι; Δεν είναι αντίχριστοι; Φαίνεται εξωτερικά ότι κηρύττουν και εργάζονται σκληρά, αλλά αν το κάνουν για να στεφανώνονται και να ανταμείβονται, δείχνει αυτό υπακοή και πίστη στον Κύριο; Για να ξεχωρίσουμε αν κάποιος είναι υποκριτής, πρέπει να κοιτάξουμε κυρίως την καρδιά του και τις προθέσεις του. Αυτό είναι το σημαντικότερο για να το ξεχωρίσουμε. Ο Θεός εξετάζει τις καρδιές των ανθρώπων. Για να δούμε λοιπόν αν ένας άνθρωπος αγαπάει πραγματικά και υπακούει τον Κύριο, το βασικό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι αν κάνει πράξη και τηρεί τον λόγο και τις εντολές Του, και επιπλέον να κοιτάξουμε αν δοξάζει τον Κύριο Ιησού και γίνεται μάρτυρας για τον Κύριο Ιησού, και αν ακολουθεί το θέλημα του Θεού. Βλέπουμε ότι οι Φαρισαίοι εξηγούσαν συχνά τις Γραφές στους ανθρώπους στις συναγωγές, τηρούσαν τους κανόνες της Βίβλου στα πάντα και έδειχναν αγάπη προς τους ανθρώπους. Αλλά στην πραγματικότητα, όλα όσα έκαναν δεν έκαναν πράξη τον λόγο του Θεού ούτε τηρούσαν τις εντολές Του, αλλά γίνονταν για να φανούν στους ανθρώπους. Όπως ακριβώς είπε και ο Κύριος Ιησούς όταν τους αποκάλυψε: «Πράττουσι δε πάντα τα έργα αυτών διά να βλέπωνται υπό των ανθρώπων.Και πλατύνουσι τα φυλακτήρια αυτών και μεγαλύνουσι τα κράσπεδα των ιματίων αυτών» (Ματθ. 23:5). Στέκονταν μάλιστα επίτηδες στις συναγωγές και στις γωνίες των δρόμων για να κάνουν μεγάλες προσευχές. Στη διάρκεια της νηστείας, έκαναν σκόπιμα τους πολύ θλιμμένους, για να βλέπει ο κόσμος ότι νήστευαν. Έκαναν σκόπιμα καλές πράξεις στους δρόμους, για να τις βλέπουν όλοι. Συνέχισαν να τηρούν αρχαίες παραδόσεις και θρησκευτικές τελετές όπως να μην τρώνε αν δεν είχαν πλύνει καλά τα χέρια τους… Για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους, ώστε να τους στηρίζουν και να τους λατρεύουν, οι Φαρισαίοι αναδείκνυαν σε σημαντικά ζητήματα πράγματα ασήμαντα, για να κρυφτούν, και καθοδηγούσαν τους ανθρώπους σε θρησκευτική λατρεία, ύμνους και δοξολογίες ή διατηρούσαν κάποιες παραδόσεις των προγόνων, αλλά δεν οδήγησαν τους ανθρώπους να κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού, να τηρούν τις εντολές Του και να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Επιπλέον, δεν οδήγησαν τους ανθρώπους να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υπακούν και να λατρεύουν τον Θεό. Το μόνο που έκαναν ήταν κάποιες ενέργειες προς τα έξω για να μπερδεύουν και να εξαπατούν τους πιστούς! Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να κηρύξει και να επιτελέσει το έργο Του, αυτοί οι Φαρισαίοι που παρίσταναν τους ευσεβείς, για να προστατεύσουν τη θέση και το εισόδημά τους, εγκατέλειψαν ανοικτά τους νόμους και τις εντολές του Θεού, με πρόσχημα την «υπεράσπιση της Βίβλου». Δημιούργησαν φήμες, έγιναν ψευδομάρτυρες και καταδίκασαν μανιασμένα και παγίδευσαν τον Κύριο Ιησού, κάνοντας ό,τι μπορούσαν για να εμποδίσουν τους πιστούς να ακολουθήσουν τον Κύριο Ιησού. Στο τέλος, συνωμότησαν και με τα άτομα στην εξουσία για να σταυρώσουν τον Κύριο Ιησού! Αντίστοιχα, η υποκριτική ουσία των Φαρισαίων που μισούσαν την αλήθεια, αποκαλύφθηκε πλήρως. Η αντίχριστη ουσία τους αποκαλύφθηκε πλήρως. Αυτό δείχνει ότι η ουσία των Φαρισαίων ήταν υποκριτική, δόλια, απατηλή και κακόβουλη. Ήταν ψεύτικοι ποιμένες που εγκατέλειψαν τον δρόμο του Θεού, εξαπάτησαν και παγίδευσαν τους ανθρώπους! Εξαπάτησαν και δέσμευσαν τους πιστούς, ελέγχοντας τον θρησκευτικό κόσμο για να αντιταχθεί στον Θεό, αρνούμενοι μανιασμένα, καταδικάζοντας και μισώντας τον ενσαρκωμένο Χριστό. Αυτό αρκεί για να αποδειχθεί ότι αυτοί ήταν οι αντίχριστοι που ήθελαν να δημιουργήσουν τη δική τους ανεξάρτητη βασιλεία!

 

Τώρα βλέπουμε ξεκάθαρα τις διάφορες εκφράσεις της υποκρισίας των Φαρισαίων και αν τους συγκρίνουμε με τους σημερινούς θρησκευτικούς πάστορες και πρεσβύτερους, δεν ανακαλύπτουμε ότι κι αυτοί είναι ακριβώς σαν τους Φαρισαίους κι ότι είναι όλοι τους άνθρωποι που δεν κάνουν πράξη τον λόγο του Κυρίου ούτε τηρούν τις εντολές Του και επιπλέον δεν δοξάζουν τον Κύριο και δεν γίνονται μάρτυρες για Αυτόν; Είναι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο τυφλά στη Βίβλο, τη λατρεύουν και τη δοξάζουν. Τηρούν διάφορες θρησκευτικές τελετές, όπως τις τακτικές λειτουργίες, τον όρθρο, τη λήψη του άρτου, τη συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία και ούτω καθεξής. Μιλούν μόνο στους ανθρώπους λέγοντάς τους να έχουν ταπεινότητα, υπομονή, ευσέβεια και αγάπη, αλλά δεν αγαπούν τον Θεό στις καρδιές τους και επιπλέον δεν υπακούν τον Θεό και δεν έχουν καθόλου μια καρδιά που έχει φόβο Θεού. Το έργο και το κήρυγμά τους εστιάζουν μόνο στην τήρηση και την επεξήγηση των γνώσεων της Βίβλου και των θεολογικών θεωριών. Αλλά σε ό,τι αφορά το πώς θα κάνουμε πράξη και θα βιώσουμε τον λόγο του Κυρίου, πώς θα τηρήσουμε τις εντολές του Κυρίου και πώς θα διαδώσουμε και θα μαρτυρήσουμε τον λόγο του Κυρίου, πώς οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθούν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα, πώς να αγαπούν πραγματικά τον Θεό, να Τον υπακούν και να Τον λατρεύουν, και όλα αυτά τα διάφορα πράγματα που ο Κύριος Ιησούς ζητάει από την ανθρωπότητα, δεν αναζητούν, δεν ερευνούν και δεν διαπιστώνουν τις προθέσεις του Κυρίου και επιπλέον δεν οδηγούν τους ανθρώπους να κάνουν πράξη ή να συμμορφώνονται. Ο λόγος που πάνε από εδώ και από εκεί και κηρύττουν τις γνώσεις της Βίβλου και τη θεολογική θεωρία είναι για να κάνουν επίδειξη, να αναδειχθούν και να κάνουν τους ανθρώπους να τους σέβονται και να τους λατρεύουν. Επομένως, όταν ήρθε ο Παντοδύναμος Θεός για να εκφράσει αλήθειες και να επιτελέσει το έργο της κρίσεώς Του των εσχάτων ημερών, αυτοί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, για να αποκτήσουν μόνιμη δύναμη στον θρησκευτικό κόσμο και λόγω της φιλοδοξίας τους να ελέγχουν τους πιστούς και να δημιουργήσουν τη δική τους, ανεξάρτητη βασιλεία, παραβίασαν ανοικτά τον λόγο του Κυρίου Ιησού, δημιουργώντας φήμες, κρίνοντας, βλασφημώντας τον Παντοδύναμο Θεό και κάνοντάς Του επίθεση, κάνοντας ό,τι μπορούσαν για να εμποδίσουν τους πιστούς να αναζητούν και να ερευνούν την αληθινή οδό. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς δίδαξε τους ανθρώπους να είναι φρόνιμες παρθένες: Όταν ακούν κάποιον να φωνάζει «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται», θα ’πρεπε να βγουν για να Τον υποδεχθούν. Όταν όμως οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι έμαθαν τα νέα για τη δευτέρα παρουσία του Κυρίου Ιησού, αντίθετα, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σφραγίσουν την εκκλησία και να εμποδίσουν τους πιστούς να αναζητήσουν και να ερευνήσουν την αληθινή οδό! Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν», έκαναν τους πιστούς να δυσφημούν και να χτυπούν τους αδερφούς και τις αδερφές που μαρτυρούν για το έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών. Ο Κύριος Ιησούς ζήτησε από τον άνθρωπο να μη λέει ψέματα, να μην ψευδομαρτυρεί, αλλά οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι επινόησαν έναν σωρό ψέματα για να δυσφημήσουν τον Παντοδύναμο Θεό, και συνωμότησαν και με το δαιμονικό ΚΚΚ για να αντισταθούν στο έργο του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών, να το καταδικάσουν και να αμαυρώσουν την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού… Από αυτό βλέπουμε ότι όσα έχουν πει και κάνει οι θρησκευτικοί πάστορες και οι πρεσβύτεροι παραβιάζουν πλήρως τη διδασκαλία του Κυρίου. Είναι όπως οι υποκριτές Φαρισαίοι. Είναι όλοι άνθρωποι που ηγούνται τυφλά, αντισ τέκονται στον Θεό και εξαπατούν τους ανθρώπους.

 

από το βιβλίο «Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

 

Πηγή περιεχομένου: Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού